Język luri
| Obszar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
5 mln | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
| Status oficjalny | |||||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| Glottolog | luri1252 | ||||
| Dialekty | |||||
ISO 639-3: lrc - północnoluryjskiISO 639-3: bqi - bachtiarskiISO 639-3: luz - południowoluryjskiISO 639-3: zum - kumzari | |||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język luri, także: luryjski[1] – język irański używany przez ok. 5 mln Lurów[2], zamieszkujących tereny południowo-zachodniego Iranu (m.in. Lorestan), a także pogranicze iracko-irańskie i część półwyspu Musandam w Omanie (dialekt kumzari). Nie wykształcił tradycji literackiej. Dawniej uznawany za dialekt perskiego, obecnie klasyfikowany jako bliska mu grupa dialektów.
Przypisy
- ↑ Wielka encyklopedia powszechna PWN, t. 5, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1965, s. 110 (pol.).
- ↑ Erik J. Anonby, Lori Language ii. Sociolinguistic Status [online], Encyclopaedia Iranica [dostęp 2017-11-24] (ang.).