Język marau
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
1700 (1987) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | mvr | ||
| IETF | mvr | ||
| Glottolog | mara1397 | ||
| Ethnologue | mvr | ||
| BPS | 1051 2 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język marau – język austronezyjski używany w prowincji Papua w Indonezji. Według danych szacunkowych z 1987 r. (SIL International) posługiwało się nim wówczas 1700 osób[1].
W 1961 r. odnotowano, że jego użytkownicy zamieszkują pięć wsi w zachodniej części wyspy Yapen: Marau, Makiroan, Ohar, Natabui i Warabori[2].
Na poziomie słownictwa jest bardzo bliski językowi munggui, być może chodzi o dialekty jednego języka (choć wyd. 22 Ethnologue klasyfikuje je oddzielnie)[1]. Odrębny status tych języków postulował J.C. Anceaux (1961), co odzwierciedlają też późniejsze prace[3].
J.C. Anceaux wyróżnił trzy dialekty (dialekt wsi Marau, Makiroan i Ohar oraz dialekty wsi Natabui i Warabori)[2]. W publikacji Ethnologue zidentyfikowano jedynie odmianę dialektalną warabori (natabui, warembori)[a].
Uchodzi za zagrożony wymarciem[1]. Stwierdzono, że w Marau rozprzestrzenił się język ansus, który odgrywa pewną rolę jako regionalny język wehikularny[4].
Uwagi
- ↑ Nie mylić z językiem warembori.
Przypisy
- 1 2 3 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Marau, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- 1 2 Johannes Cornelis Anceaux, The Linguistic Situation in the Islands of Yapen, Kurudu, Nau and Miosnum, New Guinea, Dordrecht: Springer, 1961 (Verhandelingen ven het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 35), s. 7, DOI: 10.1007/978-94-017-4762-2, ISBN 978-94-017-4762-2, OCLC 1086450570 [dostęp 2022-08-01] (ang.).
- ↑ Price i Donohue 2009 ↓, s. 5.
- ↑ Price i Donohue 2009 ↓, s. 12.
Bibliografia
- David S. Price, Mark Donohue, Report on the Ansus Survey, West Yapen Island, Papua, Indonesia, Dallas: SIL International, 2009 (SIL Electronic Survey Reports 2009-001), OCLC 896382841 [dostęp 2024-09-04] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Marau. Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. [dostęp 2024-09-05]. (ang.).