Język muani
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
100 tys. (+ 20 tys. jako drugi język)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | wmw | ||
| IETF | wmw | ||
| Glottolog | mwan1247 | ||
| Ethnologue | wmw | ||
| SIL | wmw | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język muani (mwani, kimwani, muane, mwane, ibo, quimuane) – język z grupy suahilskich używany w Mozambiku, zapisywany alfabetem łacińskim lub pismem arabskim[1]. Jego zamienna nazwa – „ibo” – odnosi się także do innego języka – języka igbo spotykanego w Nigerii.
Dialekty
- wibo (kiwibo) – o charakterze prestiżowym
- kisanga (kikisanga, quissanga)
- nkodżo (kinkodżo)
- nsimbua (kinsimbwa)
Przypisy
- 1 2 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Mwani, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
| Oficjalny | |
|---|---|
| Nieoficjalne |
|
