Język saraiki
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
ok. 20 mln | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-1 | pa | ||
| ISO 639-3 | skr | ||
| IETF | skr | ||
| Glottolog | sera1259 | ||
| Ethnologue | skr | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język saraiki (alfabet arabski: سرائیکی, gurmukhi: ਸਰਾਇਕੀ, dewanagari: सराइकी trb. sarāikī, określany także jako multani) – język należący do grupy północno-zachodniej języków indoaryjskich, używany przez ok. 20 mln osób[1], przede wszystkim w Pakistanie (okręgi Multan i Bhawalpur). We wcześniejszej literaturze traktowany często jako jeden z dialektów języka pendżabskiego[2]. W klasyfikacji Ethnologue stanowi odrębny język wchodzący w skład makrojęzyka lahnda. Tworzy kontinuum językowe z jednej strony z językiem sindhi, a z drugiej strony z językiem pendżabskim[1].
Zapisywany jest przede wszystkim pismem arabskim[1].
Przypisy
- 1 2 3 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Saraiki, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Sieklucka 1998 ↓, s. 14.
Bibliografia
- Anna Sieklucka, Język pendźabski, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Dialog”, 1998, ISBN 83-86483-88-1.
Linki zewnętrzne
- Saraiki, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2010-07-14] (ang.).