Język szerpa
| Obszar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
ok. 170 tysięcy[1] | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| Status oficjalny | |||||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| ISO 639-1 | bo | ||||
| ISO 639-3 | xsr | ||||
| IETF | xsr | ||||
| Glottolog | sher1255 | ||||
| Ethnologue | xsr | ||||
| WALS | she | ||||
| SIL | XSR | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język szerpa (tyb. ཤར༌པའི༌སྐད༌ transliteracja Wyliego: shar-pa'i skad; wymowa: szarpä kä) – język tybeto-birmański z grupy języków bodyjskich używany przez około 150 tysięcy osób (Szerpów) w Nepalu oraz 16 tysięcy w Indiach (Sikkim, Arunaćal Pradeś)[1]. Niekiedy klasyfikowany bywa jako dialekt języka tybetańskiego[3]. Większość użytkowników zna również język nepalski, język szerpa powoli wychodzi z użycia[1].
Przypisy
- 1 2 3 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Sherpa, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Majewicz 1989 ↓, s. 74–75.
- ↑ N. Tournadre, S. Dorje, Manual of Standard Tibetan, Snow Lion Publications, 2003, s. 30 (ang.).
Bibliografia
- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 [zarchiwizowane] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Sherpa, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2009-05-26] (ang.).