Język wandalski
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | gem | ||
| ISO 639-3 | xvn | ||
| IETF | xvn | ||
| Glottolog | vand1245 | ||
| Linguist List | xvn | ||
| SIL | xvn | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język wandalski – wymarły język z wschodniej podgrupy języków germańskich. Blisko spokrewniony z językiem gockim. Używany przez Wandalów w południowej Hiszpanii i Afryce Północnej.
Źródła wandalskiego są bardzo ubogie. Znana jest niewielka liczba imion pochodzących z tego języka. Pewne ślady można też napotkać w dialekcie andaluzyjskim języka hiszpańskiego.
W łacińskim poemacie z 390 r. pojawia się fragment w języku wandalskim:[1]
eils [...] scapia matzia ia drincan!
Fragment ten można porównać do gockiego zdania hails! skapjam matjan jah drigkan!
(„Bądźcie pozdrowieni! Pozwólcie nam wziąć trochę jedzenia i picia!”)
Przypisy
- ↑ Inter "eils" Goticum "scapia matzia ia drincan!" non audet quisquam dignos edicere versus (The ‘Vandal’ Epigram), Gdy Goci zaczną wrzeszczeć: Eils! Skapia matzia ia drinkan! O, jakże trudno wtedy układać dostojną poezję! (tłum. Zygmunt Kubiak, Literatura Greków i Rzymian).