Jadwiga Hryniewiecka

Jadwiga Hryniewiecka
Ilustracja
Jadwiga Hryniewiecka w tańcu z czynelami (1934)
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1903
Niżny Nowogród

Data i miejsce śmierci

19 czerwca 1988
Warszawa

Zawód

tancerka, choreograf, pedagog

Współmałżonek

Dobiesław Damięcki

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Złota Oznaka Honorowa Towarzystwa „Polonia”
Honorowa Odznaka Miasta Łodzi
Grób Jadwigi Hryniewieckiej na cmentarzu Powązkowskim

Jadwiga Hryniewiecka (ur. 20 czerwca 1903 w Niżnym Nowogrodzie, zm. 19 czerwca 1988 w Warszawie) – tancerka, choreograf, baletmistrzyni i pedagog. Współzałożycielka Zespołu Tańca Ludowego „Harnam” i pierwszy choreograf PZLPiT „Mazowsze”.

Życiorys

Urodziła się 20 czerwca 1903 w Niżnym Nowogrodzie. Do Polski przybyła wraz rodziną w 1918 i osiedliła się w Warszawie. W latach 1919–1924 uczyła się w Szkole Tańca Scenicznego i Umuzykalnienia Tacjanny i Stefana Wysockich. Następnie uczyła się w Paryżu m.in. akrobatyki i w Dreźnie w szkole Mary Wigman.

Pracę zawodową rozpoczęła w sezonie 1925/26 w Teatrze „Reduta” w Wilnie jako kierownik działu plastyki ruchu scenicznego. W 1927 podjęła współpracę z Leonem Schillerem, pracując z mężem Dobiesławem Damięckim. Od 1934 pełniła rolę baletmistrza i choreografa w Teatrze Wielkim. Współpracowała z wszystkimi ważniejszymi teatrami w II RP.

W 1945 stworzyła sławną choreografię do spektaklu w reż. Leona Schillera Krakowiacy i Górale wystawionego w Teatrze Wojska Polskiego. W latach 1945–1948 była baletmistrzynią Centralnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego[1]. W 1947 założyła ZTL „Harnam”, w którym była dyrektorem artystycznym i pierwszym choreografem przez kolejne 30 lat. Na zaproszenie Tadeusza Sygietyńskiego została pierwszym choreografem „Mazowsza”. Współpracowała też m.in. z RZA WP, „Starówką” oraz Teatrem TV. Kształciła również instruktorów amatorów na kursach SPARA w ośrodku w Skolimowie.

W 1978 odeszła z „Harnama” na emeryturę. W 1986 obchodziła jubileusz 65-lecia pracy artystycznej. Przekazała wspomnienia, dokumentację i pamiątki swojej działalności, jakie zdołała przechować, wychowankowi Włodzimierzowi Tomaszewskiemu, który na tej podstawie przygotował pierwsze szerokie opracowanie biograficzne Hryniewieckiej[2].

Zmarła 19 czerwca 1988 w Warszawie, pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 121-3-8)[3].

Ordery i odznaczenia

Źródło:[5][6].

Nagrody

  • Nagroda Miasta Łodzi w dziedzinie upowszechnienia kultury (1962)
  • nagroda na VIII FTPP w Toruniu za choreografię do przedstawienia Kulig Leona Schillera w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie i Elblągu (1966)

Przypisy

  1. Hryniewiecka, Jadwiga [online], Polska Biblioteka Muzyczna [dostęp 2025-04-07].
  2. Włodzimierz Tomaszewski, Taneczna miłość Jadwigi Hryniewieckiej [w:] Jadwiga Hryniewiecka, 5 TAŃCÓW POLSKICH., 1990.
  3. Cmentarz Stare Powązki: JAN SUGINT, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-06].
  4. Laureaci Nagród ZAiKS-u [online], www.zaiks.org.pl [dostęp 2025-04-07].
  5. Jadwiga Hryniewiecka – wyzwolona tancerka, teatralna eksperymentatorka i ekspresyjna choreografka [online], taniecPOLSKA [dostęp 2025-04-07].
  6. Jadwiga Hryniewiecka w bazie filmpolski.pl

Bibliografia

  • Paweł Pietrzyk, Sebastian Formański: Fabryka Tańca: Historia Zespołu Tańca Ludowego „Harnam”. Łódź: 2012.
  • Włodzimierz Tomaszewski, Taneczna miłość Jadwigi Hryniewieckiej [w:] Jadwiga Hryniewiecka, 5 TAŃCÓW POLSKICH. Warszawa 1990.
  • Włodzimierz Tomaszewski, Jadwiga Hryniewiecka (1903–1988) [w:] Życie Warszawy Nr 145 (13831) z 23 czerwca 1988 r.
  • Historia Zespołu. harnam.pl. [dostęp 2015-11-28].
  • Twórcy. harnam.pl. [dostęp 2015-11-28].
  • Hryniewiecka Jadwiga. portalwiedzy.onet.pl. [dostęp 2013-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-04)].