Jagdstaffel 44

Jagdstaffel 44 (Königlich Sächsische Jagdstaffel Nr. 44, Jasta 44s) – jednostka lotnictwa niemieckiego Luftstreitkräfte z okresu I wojny światowej.

Jednostka została utworzona 11 grudnia 1917 roku we Fliegerersatz Abteilung Nr. 6 w Grossenhain.

Pierwszym dowódcą eskadry został ppor. Max Raste z Jasta 21. Zdolność operacyjną osiągnęła 23 grudnia 1917 roku, a następnie została skierowana pod dowództwo 3 Armii i ulokowana na lotnisku polowym w Leiffincourt. Od kwietnia 1918 roku została włączona w skład dowodzonej przez Heinricha Krolla Jagdgruppe 12, która operowała na terytorium dowodzonym przez 18 Armię. 19 października została skierowana na lotnisko polowe w Donstiennes, gdzie stacjonowała do końca wojny.

Eskadra walczyła między innymi na samolotach Albatros D.V, Fokker Dr.I i Fokker D.VII.

Jasta 44 w całym okresie wojny odniosła ponad 19 zwycięstw nad samolotami nieprzyjaciela. W okresie od grudnia 1917 do listopada 1918 roku jej straty wynosiły 2 zabitych w walce, 2 rannych, 2 w niewoli, jeden ranny w wypadku lotniczym..

Łącznie przez jej personel przeszło 2 asów myśliwskich:

Paul Lotz^[1] (6), Bernard Bartels^[2] (1).

• asy myśliwskie Cesarstwa Niemieckiego

• Norman L.R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest: Above the Lines – The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914 – 1918. Londyn: Grub Street, 1993, s. 46. ISBN 0-948817-73-9. (ang.).

• Norman L.R. Franks, Greg VanWyngarden: Fokker D VII Aces of World War I, Part I. Osprey Publishing, 2003. ISBN 1-84176-533-3. (ang.). Brak numerów stron w książce

• Portal FRONTFLIEGER: Jasta 44. [dostęp 2009-02-10]. (niem.).