Jan Łomnicki (major)

Jan Łomnicki
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

17 października 1894
Zościnacze

Data i miejsce śmierci

17 września 1944
Iran

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne w ZSRR

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

3 Pułk Piechoty Legionów
32 Pułk Piechoty
11 Dywizja Piechoty
48 Pułk Piechoty
PKU Wilejka
KRU Wilejka

Stanowiska

dowódca batalionu
obwodowy komendant PW
komendant PKU
komendant RU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie) Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)

Jan Łomnicki (ur. 17 października 1894 w Zościnaczach, zm. 17 września 1944 w Iranie) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Grób mjra Jana Łomnickiego (po remoncie cmentarza), fot. Ivonna Nowicka

Urodził się 17 października 1894 w Zościnaczach (powiat trembowelski)[1]. Był synem Antoniego[2]. Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer Legionów Polskich został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu podporucznika[3]. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 3 pułku piechoty Legionów, a za swoje czyny otrzymał Order Virtuti Militari. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4][5][6]. W 1923, 1924 był oficerem 32 pułku piechoty w Modlinie[7][8]. Został awansowany na stopień majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927[9]. W 1928, jako oficer 32 pułku piechoty, służył w 11 Dywizji Piechoty[10]. W marcu 1932 został przesunięty w 48 pułku piechoty w Stanisławowie ze stanowiska dowódcy batalionu na stanowisko obwodowego komendanta przysposobienia wojskowego[11][12]. W sierpniu 1935 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilejka na stanowisko komendanta[13]. 1 września 1938 kierowana przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Wilejka, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”[14].

Po wybuchu II wojny światowej 1939, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Po 1940 był osadzony w obozie jenieckim NKWD w Griazowcu[2]. Na mocy układu Sikorski-Majski z 30 lipca 1941 odzyskał wolność, po czym wstąpił do formowanej Armii Polskiej w ZSRR gen. Władysława Andersa, w której pozostawał majorem[1]. Zmarł 17 września 1944 w Iranie[1]. Został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym[15] w Teheranie (kwatera VI - rząd 11 - grób 408)[16], który położony jest na terenie cmentarza katolickiego[1][17].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 152.
  2. 1 2 Lista jeńców Kampanii Wrześniowej 1939, umieszczonych w obozie w Griazowcu. raportnowaka.pl. s. 21. [dostęp 2018-05-18].
  3. Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 68.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 411.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 355.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 640.
  7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 218.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 203.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 180.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 124.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 225.
  12. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 30, 576.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 97.
  14. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 20, 860.
  15. Andrzej Przewoźnik: Polskie cmentarze wojenne w Iranie = Polish war cemeteries in Iran. Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2012, s. 1, 3. ISBN 978-83-89474-21-6. (pol.  ang.).
  16. John Svadbik: Jan Łomnicki. www.findagrave.com, 2016-05-27. [dostęp 2025-03-16]. (ang.).
  17. Jan Łomnicki. doulabcemetery.com. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-19)].
  18. Czajkowski 1930 ↓, s. 47.
  19. M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania Niepodległości”.
  20. M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101 „za zasługi na polu organizacji wojska”.

Bibliografia