Jan Antoni Langenhahn (starszy)
| Data i miejsce urodzenia |
1700 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
przed 20 marca 1757 |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
|
dekoracje ołtarza głównego zboru ewangelickiego w Toruniu | |
Jan Antoni Langenhahn, Johann Anton Langenhahn, także Langenhan (ur. 1700 w Koburgu, Frankonia[1], zm. przed 20 marca 1757 w Toruniu[2]) – rzeźbiarz toruński.
Był synem rzeźbiarza z Koburga nieznanego imienia[1]. Przygotowanie do zawodu rzeźbiarza zdobywał zapewne w warsztacie ojca, później wędrował przez jakiś czas po Europie, w różnych ośrodkach artystycznych doskonaląc swoje umiejętności[1]. W czerwcu 1730 trafił do Torunia i zgłosił się na ostatni rok praktyki w cechu mistrza toruńskiego Jerzego Guhra[1][2]. Rok później przystąpił do egzaminu końcowego, wykonując w ramach tzw. sztuki mistrzowskiej krucyfiks. Dzięki dobrze ocenionej pracy uzyskał tytuł mistrza. 16 listopada 1731 nadano mu prawo miejskie Torunia[1]. Niebawem Langenhahn zawarł związek małżeński i otworzył warsztat rzeźbiarski na terenie Nowego Miasta Torunia[1]. Przypuszczalnie wykształcił czterech uczniów[2].
W latach 1731–1757 pracował przy dekoracji fasady toruńskiego ratusza na Starym Mieście. W latach 1739–1740 wykonał dekorację (w tym postacie Wiary i Czasu oraz popiersia kobiece) do zegara z warsztatu Juliusa Huntenburga[2]. Prawdopodobnie Langenhahn jest autorem dekoracji ołtarza głównego zboru w Toruniu, później przemianowanego na katolicki kościół Świętego Ducha i krucyfiksu[1]. Przypisywane mu autorstwo figur czterech Ewangelistów jest kwestionowane[2].
W opinii Mariana Arszyńskiego dzieła Langenhahna przedstawiały „dość dobry poziom schyłkowej fazy rzeźby barokowej”, z „tendencjami do zapożyczeń ze sztuki średniowiecza”[3].
Zmarł przed 20 marca 1757 w Toruniu, został pochowany na cmentarzu św. Katarzyny[2]. Jego syn, również Jan Antoni, także został rzeźbiarzem[4].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 Arszyński 1985 ↓, s. 92.
- 1 2 3 4 5 6 Kucharski i Mikulski 2007 ↓, s. 97.
- ↑ Arszyński 1985 ↓, s. 92, 95.
- ↑ Arszyński 1985 ↓, s. 95.
Bibliografia
- Marian Arszyński, Jan Antoni Langenhahn Starszy (1700–1757), Jan Antoni Langenhahn Młodszy (1737–1795) rzeźbiarze toruńscy, [w:] Józef Poklewski (red.), Artyści w dawnym Toruniu, Warszawa-Poznań-Toruń: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985.
- Adam Kucharski, Krzysztof Mikulski, Langenhahn Jan Antoni I (Starszy), [w:] Krzysztof Mikulski (red.), Toruński Słownik Biograficzny, t. 5, Towarzystwo Miłośników Torunia, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, 2007, ISSN 1505-9316.