Jan Dudziński

Jan Dudziński
Jan Janowski
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

1893
Łagiewniki, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

22 grudnia 1914
Austro-Węgry

Przebieg służby
Lata służby

28 września–
22 grudnia 1914

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

3 pułk piechoty, 2 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca plutonu
d-ca kompanii piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa †

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości

Jan Dudziński (ur. 1893 w Łagiewnikach, zm. 22 grudnia 1914) – działacz niepodległościowy, oficer piechoty Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 24 czerwca 1893 r. w Łagiewnikach lub w Podgórzu (obecnie dzielnica Krakowa) jako syn Andrzeja, członka PDS, odznaczonego Medalem Niepodległości, który po śmierci syna, mimo skończonych 56 lat, zgłosił akces do Legionów, i Anny z d. Góral[1]. Ukończył pięć klas gimnazjum w Krakowie. Po przerwaniu nauki odbył praktykę rzemieślniczą. Pracował jako murarz[2]. Od 1912 r. należał do Polskich Drużyn Strzeleckich, zorganizował drużynę w Łagiewnikach. Był również członkiem PPS[3].

Po wybuchu wojny wstąpił do oddziałów legionowych. Jako chorąży dowodził plutonem w 8 kompanii 3 pułku piechoty Legionów Polskich.

Został awansowany do stopnia podporucznika piechoty i przeniesieniu z baonu w którym służył do 2 pułku piechoty. Został mianowany dowódcą 10 kompanii 2 pułku. Poległ 22 grudnia 1914 w czasie walk o górę Kliwę. Kompania dowodzona przez Dudzińskiego, która w tym dniu wspomagała kompanię Landszturmu, dostała się pod obstrzał rosyjskich karabinów maszynowych. Zginął Dudziński i 8 jego żołnierzy[4]. Został pochowany w (węg. Ökörmező – obecnie Miżhirja na Ukrainie).

Jego brat Stanisław (1895–1920) był legionistą, obrońcą Lwowa, uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej.

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

Jan Dudziński – został upamiętniony tablicą pamiątkową na budynku Magistratu w krakowskim Podgórzu.

Plac Braci Dudzińskich znajduje się przy dworcu PKP w Krakowie-Płaszowie.

Przypisy

  1. ↑ Marek Gałęzowski, Dudziński Jan „Janowski” [w:] idem, My idziemy w zórz świtanie... Sylwetki oficerów Legionów Polskich poległych i zmarłych w walce o niepodległość w latach 1914–1916, Warszawa: IPN, 2019, s. 64.
  2. ↑ Ibidem.
  3. ↑ Ibidem.
  4. ↑ Patrz August Krasicki. s. 148.
  5. ↑ M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia

  • Marek Gałęzowski, Dudziński Jan „Janowski” [w:] idem, My idziemy w zórz świtanie... Sylwetki oficerów Legionów Polskich poległych i zmarłych w walce o niepodległość w latach 1914–1916, Warszawa: IPN, 2019, s. 64–65.
  • August Krasicki: Dziennik z kampanii rosyjskiej 1914–1916. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1988. ISBN 83-211-1000-2.
  • Wiktor Krzysztof Cygan, Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich. Gryf, Warszawa 1992, Tom I, str. 27.
  • Panteon Polski, Nr 1 rok 1924, s. 13
  • Wiadomości Polskie 1915, nr 12 i 13 s. 6–7
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.