Jan Zahradnik

Grób Jana Zahradnika na Cmentarzu Łyczakowskim

Jan Zahradnik (ur. 28 stycznia 1904 Kosowie, zm. 22 października 1929 we Lwowie)[1] – polski poeta i krytyk literacki.

Życiorys

Był synem Hieronima Zahradnika, starosty w Kosowie, w Karpatach Wschodnich i Olgi Zahradnik (nazwisko panieńskie Zarzycka). Jako czternastoletni uczeń lwowskiego III Gimnazjum im. Stefana Batorego brał udział w obronie Lwowa (w 1918) w grupie VI Dzielnicy[1], za co został odznaczony Krzyżem Obrony Lwowa[2].

Wcześnie rozpoczął działalność literacką. Około siedmiuset wierszy i artykułów opublikował w dzienniku Stronnictwa Narodowo Demokratycznego – „Słowie Polskim[1]. Należał do założycieli Zespołu Stu. Wydanie książkowe jego poezji, zatytułowane Ludziom smutnym[1] ukazało się w 1925. Wydano też jego broszurę o MakuszyńskimW krzywym zwierciadle[1] (1927) oraz dramat pt. Łątki lwowskie (1924), którego był współautorem. Jego wiersze ukazały się w wielu antologiach polskich i zagranicznych.

Książeczkę o nim wydał Mieczysław Piszczykowski. Jego poezję opracował (wraz z obszerną bibliografią) Józef Giergielewicz.

Dwa lata przed śmiercią spędził w sanatorium dla chorych na gruźlicę w Hołosku[1]. Zmarł w karetce pogotowia na ul. Rutowskiego, w drodze z sanatorium do szpitala, przed północą 22 października 1929 roku[1]. Został pochowany 25 października na Cmentarzu Łyczakowskim[1] obok Kaplicy Borkowskich przy bramie głównej.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 "Gazeta Lwowska" nr 246 z 25 października 1929, str. 3: "Ś. p. Jan Zahradnik"
  2. Sławomir Gowin: Orlę w otchłani. kuriergalicyjski.com. [dostęp 2017-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-28)]. (ang.).

Bibliografia

  • Mieczysław Piszczkowski, O Janie Zahradniku, Warszawa 1932.
  • Czachowki Kazimierz, O Janie Zahradniku „Wiadomości Literackie“ 1932, nr 41.
  • Wacław Gaberle, Jan Zahradnik (1904–1929)
  • Jan Zahradnik, Lwowskie wiersze, wybór i opracowanie Karolina Grodziska, Wydawnictwo interLINE, Kraków 2016.

Linki zewnętrzne