Jarosław Maciej Goliszewski

W latach 1969–1983 pracował jako informatyk w Centrum Elektronicznym przy Centrali Narodowego Banku Polskiego w Warszawie^[5]. W 1983 po ponad 13 latach pracy zmuszony został z przyczyn politycznych do rozstania się z tym zawodem^[6] i przez pewien czas z konieczności życiowej pracował w dwóch zakładach rzemieślniczych, najpierw jako pracownik fizyczny, następnie jako pełnomocnik ds. handlu i reklamy^[a].

Zawodową karierę fotografa rozpoczął w 1980 roku fotografując wydarzenia w kraju w czasie tzw. karnawału „Solidarności” i jednocześnie w tym charakterze podjął współpracę z Regionem Mazowsze NSZZ „Solidarność”^[7]. Zdjęcia z tego czasu publikował m.in. w związanych z regionem tytułach „Wiadomości Dnia” i „Niezależność” (1980–1981). W sierpniu 1981 zadebiutował na wystawie „W rok po Sierpniu” w Galerii Rzeźby SBWA w Warszawie^[b], na której pokazał autorski zestaw fotografii obok zestawów Janusza Fili i Jacka W. Woźniaka^[8]. W 1. połowie lata 80. odwoływał się do doświadczeń Erazma Ciołka, Jana Michlewskiego i Bogusława (Sławka) Biegańskiego, których uważał za swoich fotograficznych mentorów.

Podczas stanu wojennego wykonał w pierwszym półroczu 1982 zdjęcia w obozie dla internowanych w Białołęce przy pomocy dwóch aparatów fotograficznych przemyconych i ukrytych przed strażnikami więziennymi^[9].

W latach 1983–1990 jako niezależny fotograf współpracował z podziemnymi wydawnictwami m.in. z „Przeglądem Wiadomości Agencyjnych”^[10], rzadziej z „Wolą”, „Mostem”, Wydawnictwem im. Konstytucji 3 Maja oraz z prasą emigracyjną, m.in. z „Poglądem” (Berlin Zachodni) i z „Nowym Dziennikiem” red. Bolesława Wierzbiańskiego (USA)^[5]. Równocześnie w tym czasie pracował dla miesięcznika „Powściągliwość i Praca” (1983–1990) i tygodnika „Przegląd Katolicki” (1984–1989). Oba te tytuły, dopiero co reaktywowane po latach nieobecności, skupiały wówczas liczne grono niezależnych dziennikarzy, a dla drugiego z nich pracowali znani fotografowie, jak Michał Glinicki, Witold Krassowski, Artur Pawłowski, Tomasz Tomaszewski (jako kierownik działu) i Tomasz Wesołowski. Pracował też dla miesięcznika „Konfrontacje” (1987–1989), w którym był kierownikiem działu. Okazjonalnie publikował też zdjęcia w „Tygodniku Powszechnym” i „Niedzieli”, a także w dwutygodniku „Wybór” oraz w miesięczniku „Więź”.

Fotografował m.in. wydarzenia kultury niezależnej, działania opozycji, demonstracje, życie religijne, pierwsze i kolejne spotkania Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie, dwumiesięczne obrady Okrągłego Stołu, inaugurację Sejmu i Senatu po wyborach kontraktowych, wybór Wojciecha Jaruzelskiego na urząd Prezydenta PRL, powołanie Tadeusza Mazowieckiego na premiera i demontaż pomnika Dzierżyńskiego. Był też fotografem Filharmonii im. Romualda Traugutta założonej i kierowanej przez Tadeusza Kaczyńskiego, muzykologa i krytyka muzycznego^[11][12].

Od kwietnia do czerwca 1989 współpracował z Biurem Wyborczym Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”^[13] i na zlecenie jego sekretarza Henryka Wujca wraz z fotografem Erazmem Ciołkiem wykonali, według pomysłu Andrzeja Wajdy i pod jego nadzorem, dwie sesje zdjęciowe w Gdańsku i w Warszawie z udziałem Lecha Wałęsy i z większością solidarnościowo-opozycyjnych kandydatów na parlamentarzystów do plakatów wyborczych w wyborach 4 czerwca 1989 (przy sesjach tych również współpracowali fotografowie: 29.04.1989 w Gdańsku – Jerzy Kośnik, 11.05.1989 w Warszawie – Darosław Maciej Laprus)^[14][15][16].

Ilustrował też portretem Lecha Wałęsy front pierwszego historycznego numeru „Gazety Wyborczej” z 8 maja 1989^[17], w której okazjonalnie publikował zdjęcia do 1993 (był w gronie fotografów publikujących tam od początku, jak Jerzy Gumowski, Krzysztof Miller, Tomasz Wierzejski, Sławomir Sierzputowski, Jacek Marczewski).

W wyborach prezydenckich w 1990 był autorem zdjęć do plakatów wyborczych Lecha Wałęsy^[19].

Między 1989 a 1991 rokiem współpraca z zachodnimi korespondentami zaowocowała publikacjami jego zdjęć do ich tekstów – z Krzysztofem Bobińskim w „Financial Times”^[20], z Klausem Bachmannem w „Die Tageszeitung”^[21], „Stuttgarter Zeitung”^[22] i „Die Presse”^[23], z Helga Hirsch w „Die Zeit”^[24]. W latach 1990–1991 pracował w tygodniku „Spotkania” red. Macieja Iłowieckiego, a następnie do połowy 1992 w dzienniku „Nowy Świat” red. Piotra Wierzbickiego (gdzie był kierownikiem działu fotoreportażu). W tym czasie również współpracował z tygodnikiem „The Insider” red. Jane Dobija i z miesięcznikiem „Polska i my” red. Marka Ołdakowskiego (1991–1993).

Fotografował cztery pielgrzymki Jana Pawła II do Polski: w 1979, 1983 (wraz z Erazmem Ciołkiem), 1987 (w zespole z Erazmem Ciołkiem i Darosławem Maciejem Laprusem) oraz 1991 roku (w zespole z Adamem Bujakiem i Erazmem Ciołkiem).

Na 6. Aukcji Fotografii Kolekcjonerskiej zorganizowanej 29 listopada 2009 r. przez Dom Aukcyjny „Rempex”, nieduża czarno-biała fotografia „Widok wystawy Edwarda Krasińskiego” (Galeria Appendix, Warszawa, 1992) z jego sygnaturą autorską jako fotografa oraz z niebieskim paskiem dorysowanym przez Krasińskiego, który też się podpisał, uzyskała jedną z najwyższych cen w historii tego typu sprzedaży^[25].

Od 1992 publikuje zdjęcia i fotoreportaże oraz sesje w tytułach prasy ilustrowanej (m.in. „National Geographic Magazine”, „Viva!”, „Gala”, „Tele Magazyn”, „Pani”, „Twój Styl”, „Sukces”, „Newsweek”, „Wprost”, „W sieci”). Wykonuje zlecenia fotograficzne (w tym fotografię reklamową) i filmowe dla różnych firm reprezentujących m.in. polskie i światowe marki.

W 1995 założył Asocjację Autorską (istniała do 2003), a w 1996 wraz z Jackiem Wirgiliuszem Woźniakiem agencję fotograficzną EPOKA^[26], w której jest partnerem zarządzającym (J.W.Wożniak przestał być jej współwłaścicielem w 2009 roku).

Zdjęcia jego autorstwa były i są podpisywane w różne sposoby jako np.: Jarosław Maciej Goliszewski, Maciej Jarosław Goliszewski, Jarosław Goliszewski, Maciej Goliszewski, M. Goliszewski, Jarosław M. Goliszewski, Maciej J. Goliszewski, J. Maciej Goliszewski, J.M. Goliszewski, Goliszewski & Woźniak (w przypadku współautorstwa zdjęć) – niekiedy z uzupełnieniem o nazwy Asocjacja Autorska (lub o skrót AA) i agencji EPOKA lub tylko pod ich samymi nazwami. W dokumentach urzędowych często występuje tylko jako Jarosław Goliszewski, co jest przez niektórych powielane w innych przypadkach i sytuacjach.

Po wydarzeniach Marca 1968 na Uniwersytecie Warszawskim, których był obserwatorem jako uczeń pobliskiego XXXVII Liceum Ogólnokształcącego, wszedł w krąg ludzi związanych z warszawskim Klubem Inteligencji Katolickiej i podwarszawskich Lasek, w którym pozostawał przez wiele lat. Wtedy poznał m.in. Stanisławę Grabską, Henryka Wujca, Ludwikę Wujec, Marka Tabina, Stanisława Hoinkę, Wojciecha Domańskiego, Wiesława Celińskiego, Bogusława Giertugę, Wojciecha Arkuszewskiego i Yoshiho Umedę. Z inspiracji dr Stanisławy Grabskiej na spotkaniach klubowych prezentował w oryginalnych wykonaniach muzykę gospel & spirituals oraz rock-operę Jesus Christ Superstar autorstwa Andrew Lloyd Webbera (muzyka) i Tima Rice’a (libretto)^[27][28].

W drugiej połowie lat 70. pomagał Wiktorowi Nagórskiemu, koledze z pracy w Centrum Elektronicznym NBP i współpracownikowi wydawnictwa „NOW-a” i KSS „KOR”, w kolportowaniu wydawnictw bezdebitowych m.in. Biuletynu Informacyjnego „KOR”^[5]. Inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa od 1976 roku, jak wynika z akt zgromadzonych w Instytucie Pamięci Narodowej^[29][30]. Był współzałożycielem NSZZ Solidarność w Centrali NBP na jesieni 1980 i członkiem Prezydium Komisji Zakładowej Solidarności w Centrali NBP, w której odpowiadał za informację związkową^[31].

Podczas stanu wojennego był internowany od 13 grudnia 1981 do 7 listopada 1982 w Białołęce^[32][33] i Strzebielinku^[34], a w 2011 ukazało się jego wspomnienie na ten temat w periodyku „Bibuła”^[35]. W tym czasie jego pełnomocnikiem i doradcą pro publico bono był mec. Andrzej Grabiński. Po zwolnieniu z internowania, w ramach dalszych represji, stracił w lutym 1983 dotychczasową pracę^[6].

W latach 1983–1989 czynnie uczestniczył kulturze niezależnej, w tym w działaniach artystycznych w mieszkaniach prywatnych i w kościołach (np. w kościele na Żytniej w Warszawie) oraz w wydarzeniach kulturalnych przy Duszpasterstwie Środowisk Twórczych w Warszawie prowadzonym wówczas przez ks. Wiesława Aleksandra Niewęgłowskiego^[36]. Współpracował z wydawnictwami podziemnymi^[5]. Na jesieni 1987 prowadził rozmowy z prof. Bronisławem Geremkiem, czołowym przedstawicielem opozycji, na temat udzielenia dla „Konfrontacji” wywiadu o propozycji „Paktu antykryzysowego”^[37], w rezultacie których ukazał się on w nr 2/1988 (przeprowadził go dziennikarz Jerzy Szczęsny). Swoimi umiejętnościami zawodowymi wsparł kandydatów obozu solidarnościowo-opozycyjnego w wyborach parlamentarnych w 1989 roku i w kampanii prezydenckiej w 1990 roku.

Nagłośnił w przestrzeni publicznej atak funkcjonariusza Oddziału Prewencji Milicji Obywatelskiej na 2 fotoreporterów podczas pacyfikacji manifestacji NZS i Międzymiastówki Anarchistycznej przeciwko PZPR w dniu rozpoczęcia jej ostatniego zjazdu (27-30.01.1990). Obok Andrzeja Koziara z „Christian Science Monitor” był jednym z poszkodowanych. Komisja Praw Człowieka i Praworządności Senatu R.P. pod przewodnictwem Zbigniewa Romaszewskiego, zajęła się tą sprawą i na swoim specjalnym posiedzeniu przesłuchała wysokich funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej oraz włączyła do swojego protokołu relację J.M.Goliszewskiego. Wydarzenie miało swój finał w sądowym procesie karnym przeciwko sprawcy i w uzyskaniu przez mecenasa Wiesława Johanna od Komendy Stołecznej odszkodowania dla obu pokrzywdzonych za ich pobicie i zniszczenie sprzętu fotograficznego^[38][39].

Udostępnił będące w jego posiadaniu artefakty ze stanu wojennego na dwóch ekspozycjach czasowych: „...czerwona przegrywa – grafika podziemnej Solidarności 1981–89” (sierpień 1990) – kurator Jerzy Brukwicki, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa^[40] oraz „Do przerwy 0:1. Piłka nożna w PRL” (maj–listopad 2012), Muzeum PRL-u (oddział Muzeum Historii Polski), Kraków^[41].

W 1989 roku współtworzył Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Izraelskiej, które przez wiele lat prowadziła Joanna Brańska, wieloletni jego sekretarz (istniało do 2003 roku)^[42]. Fotografował jego gości specjalnych jak np. o. Daniel Rufeisen, Miriam Akavia, Towa Ben Cewi^[43]. Był też członkiem b. Związku Zawodowego Pracowników Państwowych i Społecznych (1969-1980), Stronnictwa Demokratycznego (1970-81), Zrzeszenia Studentów Polskich (1971-72) i Ligi Obrony Kraju (1973-81)^[44].

Od 2013 zasiada w jury Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich przyznającym Nagrodę im. Erazma Ciołka za fotografię społecznie zaangażowaną^[45][46]. W wyborach prezydenckich w 2015 przystąpił do honorowego Ogólnopolskiego Komitetu Poparcia Andrzeja Dudy^[47].

Wraz z Leszkiem Stallem^[48] był inicjatorem nowelizacji ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych^[49].

Jest bezpartyjny.

• „Tableau” – cykl programów telewizyjnych w TVP w reż. Andrzeja Wasylewskiego, 1992 – udział w jury razem z Anną Beatą Bohdziewicz;
• „Mundial. Gra o wszystko” pełnometrażowy film dokumentalny w reż. Michała Bielawskiego^[50][51][52] – wystąpił jako jeden z bohaterów opowieści o sporcie i polityce w warunkach stanu wojennego (premiera ogólnopolska 30 sierpnia 2012 na Solidarity of Arts w Gdańsku);
• „Ludzie z plakatów” reportaż Magdy Belki o kampanii wyborczej kandydatów „Solidarności” w wyborach 4 czerwca 1989, w którym wystąpił jako jeden z jej uczestników (program Tomasza Sekielskiego „Po prostu”, TVP1)^[53];
• „Fotograf Solidarności” średniometrażowy film dokumentalny w reż. Pawła Woldana – wystąpił jako przyjaciel i kolega fotografa Erazma Ciołka (premiera 13.11.2015 w SDP w Warszawie)^[54];
• „Historie stanu wojennego: wspomnienia Jarosława Macieja Goliszewskiego” – rozmowa w Polskim Radio 24 w przeddzień 35. rocznicy wprowadzenia stanu wojennego w Polsce^[6];
• „Wałęsa, słysząc to, zrobił ogromne oczy... jak talerze - wspomina Jarosław Maciej Goliszewski”, DziennikBałtycki.pl, publikacja 3 czerwca 2019 godz. 17:12^[55];
• „1989. Musimy wygrać!” PolskieRadio.pl Dwójka, audycja „Poranek Dwójki”, emisja 4 czerwca 2019 godz. 07:06 (wywiad od 42:30)^[56].
• „Dzień 13 grudnia 1981 roku w pamięci internowanych” PolskieRadio.pl Trójka, audycja „Historie jak z książki”, emisja 13 grudnia 2019 godz. 13:00 (rozmowa red. Marka Stremeckiego z Agnieszką Romaszewską-Guzy, Wojciechem Borowikiem i Jarosławem Maciejem Goliszewskim)^[57].

Wystawy czasowe indywidualne i zbiorowe

• 1981: „W rok po Sierpniu”^[72] – Galeria Rzeźby SBWA w Warszawie^[b] (21.08-13.09.1981) oraz inne miejsca Polsce jak np. od 17.10.1981 w Zrzeszeniu Artystycznym w Bolimowie^[73],
• 1984: „Spotkania ze sztuką / Obecność” – kościół p.w. Miłosierdzia Bożego na Żytniej, Warszawa^[74],
• 1989: „Labirynt – przestrzeń podziemna” – według pomysłu i scenariusza Janusza Boguckiego i Niny Smolarz, kościół pw. Wniebowstąpienia Pańskiego, Warszawa-Ursynów,
• 1990: „Solidarność w Pradze – Czas niepokornych” – instalacje według projektu Jerzego Kaliny, Praga,
• 1990: „Czas niepokornych. Historia opozycji w Polsce w latach 1970–1989” – według koncepcji Jerzego Kaliny, Pałac Radziwiłłów (Muzeum Ruchów Niepodległościowych i Społecznych – d. Muzeum Lenina), Warszawa^[75],
• 1991: „Kontr-Formationen. Genese der Solidarność Polen 1970 – 1989” – instalacja garażowa Jerzego Kaliny (2. wersja wystawy „Czas niepokornych”), Mülheim,
• 1993: „Marsz żywych” fotoreportaż – pokonkursowa wystawa Konkursu Polskiej Fotografii Prasowej, Stołeczne Centrum Edukacji Kulturalnej, Warszawa,
• 1994: „Fotografia reklamowa” – zorganizowana przez Laboratorium Fotografii Profesjonalnej, I Międzynarodowe Targi „Foto ’94”, PKiN, Warszawa^[76],
• 2009: „9 promieni światła na niebie” – Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa (udział w wystawie pokonkursowej pod pseudonimem Paul Lutyman)^[64],
• 2009: „Nie ma wolności bez Solidarności” – wystawa plenerowa, Galeria Uliczna, Piła (zorganizowana przez Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych EFFATA)^[77],
• 2009: „Niespodzianka 2009” – InfoQultura, Warszawa (zorganizowana przez Muzeum Komunizmu, Inicjatywę Razem ’89 i Stowarzyszenie Wolnego Słowa)^[78],
• 2009: „Polska droga do wolności 1980–1989” – Sala Kolumnowa Sejmu R.P.^[79][80],
• 2009: „Inauguracja Senatu 1989” – Sala obrad plenarnych Sejmu R.P.^[81],
• 2009: „Warszawa ’89” – Muzeum Historyczne M. St. Warszawy (od 2014 Muzeum Warszawy)^[82],
• 2009: „Pomnażanie dobra” – wystawa plenerowa na ogrodzeniu kościoła Św. Stanisława Kostki w Warszawie^[83],
• 2010: „Pokolenie ’80 – Niezależna twórczość młodych w latach 1980–1989” (30.11.2010-16.01.2011) – według koncepcji prof. Tadeusza Boruty, Muzeum Narodowe w Krakowie^[84][85],
• 2010: „Fenomen Solidarności. Migawki z dziejów Polski 1980–1981” (2010-12) – Przystanek historia, Warszawa oraz kilkanaście miast w kraju i na świecie^[86][87],
• 2011: „Sztuka religijna dla domu” – dolny kościół pw. Wniebowstąpienia Pańskiego, Warszawa^[88],
• 2012: „Pokolenie ’80 – Polityczny protest? Artystyczna kontestacja? Niezależna twórczość młodych w latach 1980–1989” – według koncepcji prof. Tadeusza Boruty, Muzeum Okręgowe w Rzeszowie^[89],
• 2014: „Okrągły Stół” – Pałac Prezydencki, Warszawa^[90],
• 2014: „Polska na jaką zasłużymy” – hall główny, Sejm R.P.^[91],
• 2014: „25-lecie Senatu R.P.” (4–5.07.2014) – wielkoekranowa prezentacja multimedialna w Senacie R.P. i w Pałacu Prezydenckim, Warszawa,
• 2015: „Smoleńsk – 10.04.2010 Pamiętamy!” – Parlament Europejski w Brukseli^[92] i Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie^[93] oraz inne miejsca w Polsce (projekt i realizacja Stanisław Markowski),
• 2015: „Insygnia Wolności” (2015–2016) – Senat R.P.^[94] oraz inne miejsca w Polsce,
• 2019: „1989. Musimy wygrać!” (31.05-19.06.2019) - Warszawa, ul. Krakowskie Przedmieście 66 (przed Pl. Zamkowym), oficjalne otwarcie 3.06.2019 przez Marszałka Senatu Stanisława Karczewskiego^[95][96][97],
• 2019: „Artyści z Solidarnością - 4 czerwca 1989” (01.06-31.10.2019) – Warszawa, ul. Traktorzystów 14, na elewacji Ośrodka Kultury Arsus^[98],
• 2019: „Drużyna Lecha” (01–30.06.2019) - Gdańsk, ul. Długa (na wysokości Domu Uphagena), Plakaty wyborcze kandydatów solidarnościowo-opozycyjnych w wyborach kontraktowych 4 czerwca 1989 ze zdjęciami autorstwa Erazma Ciołka i Jarosława Macieja Goliszewskiego oraz wspomagających ich Jerzego Kośnika i Macieja Darosława Laprusa (repliki z oryginałów z kolekcji ECS)^{[99][100][101][102]}.
• 2019: „Przełom w kadrze 1989” (07.06-15.08.2019) - Warszawa, skwer przy Krakowskim Przedmieściu (przy ul. Karowej), wernisaż 07.06.2019^{[103][104][105]},
• 2019: „1989. Musimy wygrać!” (20.06-20.09.2019) - Warszawa, ul. Wiejska 6 przy budynku Senatu RP,
• 2019: „1989. Musimy wygrać!” (24.09-21.10.2019) - Piła, Pl. Stanisława Staszica, oficjalne otwarcie 4.10.2019^{[106][107][108]},
• 2019: „1989. Musimy wygrać!” (22.10-12.11.2019) - Żnin, Pl. Wolności, oficjalne otwarcie 24.10.2019^[109][110],
• 2019: „1989. Musimy wygrać!” (13.11-29.11.2019) - Bydgoszcz, Pl. Wolności, oficjalne otwarcie 18.11.2019 z udziałem Jana Rulewskiego i Antoniego Tokarczuka, legendarnych bydgoskich działaczy opozycji i NSZZ Solidarność oraz Rafała Bruskiego, prezydenta miasta^{[111][112][113][114]}.

Powyższa lista zawiera kilka pozycji wyłącznie ze zdjęciami Jarosława Macieja Goliszewskiego (lub z jego wyodrębnionym zestawem autorskim), a także te ze znaczącą ich liczbą oraz prezentacje z pojedynczymi jego fotografiami, jednak istotnymi w dorobku twórczym ich autora.

Wystawy stałe zbiorowe

• od 1984: „Ksiądz Jerzy Popiełuszko” – absyda kościoła Św. Stanisława Kostki w Warszawie, wystawa zorganizowana przez redakcję „Przeglądu katolickiego”,
• od 2004: ikonografia wielkoformatowa na wystawie w Muzeum Ks. Jerzego Popiełuszki w Warszawie^[115],
• od 2013: wystawa stała poświęcona marszałkom Sejmu R.P. w gmachu Sejmu R.P.,
• od 2014: ikonografia wielkoformatowa i multimedia na wystawie stałej w Europejskim Centrum Solidarności w Gdańsku^[116].

• „Okrągły Stół po 30 latach”, Instytut Socjologii UW, Warszawa, 22.02.2019, ekranowa prezentacja zdjęć na spotkaniu uczestników wydarzeń^[117],
• „Przełom w kadrze. Fotoreporterki i fotoreporterzy 1989”, Dom Spotkań z Historią, Warszawa, 13.03.2019, spotkanie w ramach tytułowego cyklu, którego gośćmi byli fotoreporterzy: Jarosław Maciej Goliszewski i Tomasz Wierzejski, połączone z ekranową prezentacją zdjęć obu autorów^[118];
• "Polityka kulturalna" spotkanie-wystawa 31.07.2021 r. w galerii Walka Młodych, Warszawa. Wzięło w nim udział w formie wypowiedzi i prac 19 artystów: Piotr Bernatowicz i Sławomir Marzec, Czesław Pius Ciapało, Włodzimierz Dawidowicz, Jarosław Maciej Goliszewski, Leszek Jasiński, Przemysław Kwiek, Katarzyna Kasia i Jan Stanisław Wojciechowski, Jacek Lilpop, Ryszard Łagodziec, Andrzej Maciej Łubowski, Ryszard Ługowski, Waldemar Petryk, Łukasz Pęksa, Jan Rylke, Jerzy Świątkowski, Andrzej Tyszko, Radosław Zaremba. http://www.walkamlodych.pl/?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTAAAR0fpi-OW7dyK6UxQpZ5hW8_0OpbWVOaBP1irso5_UMfUYPl9O3WDYfuWmA_aem_AUy3uEkco73XuHVV--W5zHSc4kYMgbL_TleJmhgo6wOwU7jal1V2QLKPkHjbfVPkQaWK9GE2ucyLRFRcUwv6hupz oraz https://www.facebook.com/jan.rylke/posts/pfbid0iAN71R9dE18my63J4jJFeQkzFKhVpy5XQDEGg9xzn5aUa6MD7DPWYACXLSuRjxtUl, https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10219170979577679&type=3 i https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0Qr4vjgc9wHwo1Y5bPdaek3zhmRaRe3o4U1YVx9LwiDfS3dzS5h4L4tY31HZws4EKl&id=100013201454662

• 1985: „Msza za Ojczyznę” – film dokumentalny o ks. Jerzym Popiełuszce w reż. Jarmo Jaaskelainena (Messu isänmaan puolesta tytuł oryginalny)^[119],
• 1987: „Obrońca” – film dokumentalny o mec. Władysławie Siła-Nowickim zrealizowany przez Michała Bukojemskiego^[120],
• 1987: „Jestem z Wami. III Pielgrzymka Jana Pawła II do Polski” – Erazm Ciołek, Jarosław Maciej Goliszewski i Darosław Maciej Laprus (autorzy zdjęć), Jerzy Szczęsny, Paweł Smoleński (tekst), Agencja „Omnipress” (Warszawa)^[121],
• 1987: „O was i za was. Trzecia wizyta Jana Pawła II w kraju” – Mieczysław Maliński (tekst), Erazm Ciołek, Jarosław Maciej Goliszewski i Darosław Maciej Laprus (autorzy zdjęć), Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej (Wrocław)^[122],
• 1988: „Trwajcie ... Trzecia Pielgrzymka Jana Pawła II do Ojczyzny”, Instytut Wydawniczy „Pax” (Warszawa),
• 1989: „Okrągły Stół. Kto jest kim”, Komitet Obywatelski przy Przewodniczącym NSZZ „Solidarność” (Warszawa)^[123],
• 1989: „Szermierze Okrągłego Stołu. Zwątpienia i nadzieje” – Paweł Smoleński, Wydawnictwo „Most” (Warszawa) i Editions Spotkania (Paris)^[124],
• 1989: plakaty wyborcze „Drużyny Lecha” w wyborach do Sejmu i Senatu, Biuro Wyborcze Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” (Warszawa)^[125],
• 1989: „Radio Wolna Europa” plakat wydany z okazji otwarcia warszawskiego biura rozgłośni,
• 1990: „Nasi w Sejmie i Senacie”, Oficyna Wydawnicza Volumen (Warszawa)^[126],
• 1990: „Kalendarium Solidarności 1980–1989”, Marek Pernal i Jan Skórzyński, Agencja „Omnipress” (Warszawa),
• 1990: „Lech Wałęsa” mosiężny medalion na podstawie zdjęcia autorstwa J.M. Goliszewskiego według projektu Marka Burgemajstra odlany przez Artystyczną Pracownię Brązowniczo-Grawerską Władysława Miecznika w Warszawie (prowadzona przez jego syna Jerzego),
• 1990: 2 plakaty wyborcze Lecha Wałęsy w pierwszych powszechnych wyborach prezydenckich, Porozumienie Centrum (Warszawa)^[127][128],
• 1990: „Prezydenci Polski”, Wydawnictwo Sejmowe (pierwsza książka wydawnictwa) (Warszawa),
• 1991: „Pielgrzymki Jana Pawła II do Polski”, Związek Polskich Artystów Fotografików (Warszawa),
• 1991: „Na krawędzi fali” – Ewa Berberyusz, Wydawnictwo Calvarianum (Kalwaria Zebrzydowska)^[129][130],
• 1991: „Droga do wolności” – Lech Wałęsa we współpracy z Arkadiuszem Rybickim, Editions Spotkania (Warszawa)^[131],
• 1992: „Wanda Warska & Andrzej Kurylewicz. La chanson polonaise à Paris”, album CD, Thésis (Paris)^[132][133],
• 1992: „Polen” – Helga Hirsch, przewodnik z serii Marco Polo, Mairs Geograhischer Verlag (Stuttgart)^[134],
• 1993: „Ze ściśniętym gardłem. 10 lat Filharmonii im. Traugutta (1983–1993)”, Filharmonia im. Romualda Traugutta (Warszawa),
• 1994: „Słowo o Kisielu” – Jerzy Waldorff, Wydawnictwo Iskry (Warszawa)^[135],
• 1995: „Długi finał” (seria dzieje PRL) – Mirosława Marody, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne (Warszawa),
• 1996: „Narodziny III Rzeczypospolitej” (seria dzieje PRL) – Sergiusz Kowalski, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne (Warszawa),
• 1996: „Jerzy Maksymiuk. Polska Orkiestra Kameralna”, album CD, CD Accord (Warszawa)^[136],
• 1996: „A zemerł / Jewish Folk songs / Żydowskie pieśni ludowe – zyngt / sings / śpiewa Tova Ben-Zvi”, kaseta audio, Studio Vega J. Grzybowski (Warszawa)^[137],
• 1997: „Tadeusz Mazowiecki. Polityk trudnych czasów” – zbiór artykułów współpracowników i przyjaciół, United Publishers i Presspublika (Warszawa)^[138],
• 1998: „Gwiazdy mają czerwone pazury” – Krystyna Janda i Bożena Janicka, Wydawnictwo W.A.B. (Warszawa, wyd.1)^[139],
• 1999: „W imieniu własnym” – Jacek Merkel, Wydawnictwo Bursztyn (Gdańsk),
• 2000: „Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956–80” tom 1, Ośrodek KARTA (Warszawa),
• 2000: „Polska zaprasza”, Polskie Biuro Expo 2000 KIG/PAIZ (Warszawa),
• 2001: „Dziesięciolecie Polski Niepodległej 1989–1999”, United Publishers & Productions (Warszawa)^[140],
• 2001: „Andrzej Seweryn” – Teresa Wilniewczyc, Prószyński i S-ka (Warszawa)^[141],
• 2001: „Jerzy Kalina. Nawigacja sztuki”, Muzeum Narodowe we Wrocławiu (Wrocław),
• 2002: „Siergiej Rachmaninow II Symfonia e-moll op. 27” – wykonawcy Sinfonia Varsovia i José Cura (dyrygent), Cuibar / Avie Records (Madryt)^[142],
• 2005: „Polska w obiektywie National Geographic / Poland through the lens of National Geographic”, Wydawnictwo G+J RBA (Warszawa),
• 2005: „Komitet na Piwnej. Opowieści” – film dokumentalny Michała Bukojemskiego^[143],
• 2006: „Stan wojenny. Ostatni atak systemu”, Fundacja Ośrodka Karta i Dom Spotkań z Historią (Warszawa),
• 2006: „To właśnie Paryż ! Przewodnik subiektywny” – Agnieszka Kumor (tekst), Goliszewski & Woźniak (zdjęcia), Państwowy Instytut Wydawniczy (Warszawa)^[144],
• 2008: „Będziemy dalej uprawiać ten ogród. 25 lat Filharmonii im. Traugutta (1983–2008)”, Fundacja Filharmonii im. Romualda Traugutta (Warszawa),
• 2009: „Szok wolności” – Barbara Seidler (tekst), Jarosław Maciej Goliszewski (zdjęcia), słowo/obraz terytoria i Europejskie Centrum Solidarności (Gdańsk)^[145],
• 2009: „Krystyna Radziwiłł. Rysunek & malarstwo” – Jarosław Maciej Goliszewski (zdjęcia), prof. Andrzej Rottermund (wstęp), Association H. et I. d’Ornano Sisley d’aide à la Pologne (Paris)^[146],
• 2010: „Solidarność”, Instytut Pamięci Narodowej (Warszawa),
• 2010: „Od niepodległości do niepodległości. Historia Polski”, Instytut Pamięci Narodowej (Warszawa),
• 2010: „Solidarność u władzy. Dziennik 1989–1993” – Waldemar Kuczyński, Europejskie Centrum Solidarności (Gdańsk),
• 2010: „Pokolenie’80 – Niezależna twórczość młodych w latach 1980–1989”, Stowarzyszenie NZS 1980 i Instytut Pamięci Narodowej (Kraków),
• 2011: „Kisielewski” – Małgorzata Gąsiorowska, Polskie Wydawnictwo Muzyczne (Kraków),
• 2011: „My, internowani... Białołęka 1981–1982”, Stowarzyszenie Wolnego Słowa (Warszawa, wyd.1)^[147],
• 2012: „Pokolenie ’80 – Polityczny protest? Artystyczna kontestacja? Niezależna twórczość młodych w latach 1980–1989”, Instytut Pamięci Narodowej (Rzeszów),
• 2012: „Kot w pralce. Salony Jerzego Iwaszkiewicza”, Edipresse Polska (Warszawa),
• 2013: „Czułym okiem” – Tomasz Jastrun, Wydawnictwo Zwierciadło (Warszawa)^[148],
• 2013: „Gwiazdy mają czerwone pazury” – Krystyna Janda i Bożena Janicka, Grupa Wydawnicza Foksal (Warszawa, wyd.2),
• 2013: „Wujec. Związki przyjacielskie” – z Ludwiką Wujec rozmawia Michał Sutowski, Krytyka polityczna / Stowarzyszenie im. Stanisława Brzozowskiego (Warszawa)^[149],
• 2014: „Fotografie bez cenzury 1976–89. Nieoficjalny portret PRL”, Instytut Pamięci Narodowej (Warszawa)^[150],
• 2014: „Romaszewscy. Autobiografia” – rozmowy Piotra Skwiecińskiego, Trzecia strona (Warszawa)^[151],
• 2014: „Rewolucja Solidarności” – prof. Andrzej Friszke, Znak Horyzont, Instytut Studiów Politycznych PAN i Europejskie Centrum Solidarności (Kraków)^[152],
• 2014: „Początki wolności” – Kancelaria Sejmu Wydawnictwo Sejmowe (Warszawa)^[153],
• 2014: „Dzieje sztuki polskiej” – pod red. prof. Jerzego Malinowskiego (w języku chińskim), Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata (Warszawa),
• 2014: „Opowieści radiowe i telewizyjne. Alicja po drugiej stronie lustra” – Alicja Resich-Modlińska, Burda Publishing Polska (Warszawa)^[154],
• 2015: „Krok ku wolności. Wybory czerwcowe 1989 i ich konsekwencje”, Instytut Pamięci Narodowej i Uniwersytet im. Adama Mickiewicza (Poznań)^[155],
• 2015: „Panteon teatrów. Teatr Wielki w Warszawie: na 250-lecie teatru publicznego w Polsce 1765–2015” – prof. Jerzy Miziołek, Teatr Wielki Opera Narodowa (Warszawa),
• 2016: „My, internowani… Białołęka 1981–1982”, Stowarzyszenie Wolnego Słowa (Warszawa, wyd.2),
• 2019: „Przełom w kadrze 1989. Breakthrough 1989 in Photographs”, Dom Spotkań z Historią (Warszawa, wyd. 1)^[156],
• 2021: „Migawka z „Solidarności”” Jarosław Maciej Goliszewski - tekst w Kwartalniku Kulturalnym "Nowy Napis" nr 11-12/2021 https://instytutliteratury.eu/2021/09/08/kwartalnik-kulturalny-nowy-napis-liryka-epika-dramat-11-i-12-2021/ i w wersji internetowej "Nowy Napis Co Tydzień #132" 23.12.2021 r, Instytut Literatury (Kraków) https://nowynapis.eu/tygodnik/nr-132/artykul/migawka-z-solidarnosci, prezentacja publikacji https://scontent-waw2-1.xx.fbcdn.net/v/t39.30808-6/243055640_1277646919352011_2248699656733405648_n.jpg?stp=dst-jpg_p526x296&_nc_cat=109&ccb=1-7&_nc_sid=5f2048&_nc_ohc=yi6q8K-ouLoQ7kNvgHYJBqE&_nc_ht=scontent-waw2-1.xx&oh=00_AYDSIJ98q96fw-tqFWLqqua6d8PEIRMp_wdAiuAxm4yjaA&oe=664EC75F
• 2024: "Uncensored. Polish Independent Art of the 1980s" - katalog wystawy w języku angielskim pod red. Tadeusza Boruty, Richarda Drury'ego, Daniela Echaust'a. Bogato ilustrowany katalog wystawy o sztuce niezależnej lat 80. zawiera reprodukcje prac prawie pięćdziesięciu artystów aktywnych w okresie bojkotu instytucji wystawienniczych po wprowadzeniu stanu wojennego w 1981 roku w Polsce oraz fotografie Erazma Ciołka, Chrisa Niedenthala, Jarosława Macieja Goliszewskiego i Tadeusza Boruty dokumentujące wystawy w kościołach, pracowniach twórców oraz spontaniczne działania artystyczne na ulicach miast. Teksty historyków sztuki przybliżają fenomen kultury niezależnej w turbulentnym okresie schyłku komunizmu, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski (Warszawa) https://u-jazdowski.pl/sklep/uncensored

Powyższa lista zawiera kilka pozycji wyłącznie ze zdjęciami Jarosława Macieja Goliszewskiego, a także te z dominującą lub znaczącą ich liczbą oraz publikacje z pojedynczymi jego fotografiami, jednak istotnymi w dorobku twórczym ich autora.

Wybór ważniejszych tematów:

• 1980: Odsłonięcie pomników pamięci Grudnia 1970 – 16 grudnia 1980 Pomnika Poległych Stoczniowców 1970 w Gdańsku, 17 grudnia 1980 Pomnika Ofiar Grudnia 1970 w Gdyni^[c],
• 1981: Strajk studencki na Uniwersytecie Łódzkim w sprawie rejestracji NZS^[c],
• 1981: Pogrzeb Prymasa Stefana Wyszyńskiego w Warszawie^[c],
• 1981: 25. rocznica wydarzeń Poznańskiego Czerwca 1956^[c],
• 1981: Blokada ronda w centrum Warszawy – akcja protestacyjna Regionu Mazowsze NSZZ Solidarność^[c],
• 1982: Białołęka ’82 – o internowaniu w Białołęce^[c],
• 1987: 3. pielgrzymka Jana Pawła II do Polski – „Niedziela” wydanie specjalne/1987^[c],
• 1988: Komitet Obywatelski przy Lechu Wałęsie (pierwsze posiedzenie) – „Konfrontacje” 01/1989 („Lech Wałęsa i jego Komitet Obywatelski”),
• 1989: Obrady Okrągłego Stołu, „Konfrontacje” 02/1989 („Przy Okrągłym Stole”)^[c],
• 1989: Inauguracja Sejmu i Senatu^[c],
• 1989: Tadeusz Mazowiecki premierem i powołanie jego rządu^[c],
• 1989: Andrzej Wajda. Retrospektywa twórczości filmowej i plastycznej (sesja z artystą na jego wystawie w Muzeum Okręgowym w Radomiu)^[c],
• 1990: Tadeusz Konwicki. Portrety we wnętrzu (sesja z pisarzem w jego mieszkaniu przy ul. Górskiego w Warszawie)^[c],
• 1991: Jeden dzień z życia Prezydenta Lecha Wałęsy w Belwederze – „Spotkania” 14/1991 („Belweder za otwartymi drzwiami”),
• 1991: Rozpoczęcie wycofywania wojsk sowieckich z Polski, Borne Sulinowo, „Spotkania” 15/1991 („Wychodzą, kiedy chcą”),
• 1991: Lech Wałęsa w Izraelu – „Spotkania” 21/1991 („Izrael 20–23 Maja” / wizyta Prezydenta RP),
• 1991: Mieszkańcy Me’a Sze’arim w Jerozolimie^[c],
• 1991: 4. pielgrzymka Jana Pawła II do Polski^[c],
• 1992: Noc teczek, czyli obalenie rządu Jana Olszewskiego^[c],
• 1993: Marsz Żywych, Auschwitz-Birkenau^[c],
• 1993: Cezary Pazura z żoną Grażyną i córką Natalią – „Sukces” 10/1993^[d],
• 1993: Anna Korcz – „Tele Magazyn” 8/1994^[d],
• 1993: Anna Majcher – „Tele Tydzień” 5/1994^[d],
• 1995: Sophie Marceau jako debiutujący reżyser na planie swojego filmu „L’Aube a l’envers” („Świt na opak”, „Odwrotna strona świtu”) – „Uroda” 5/1995 („Na wirażu”),
• 1995: Romaszewscy: Zbigniew, Zofia, Agnieszka (sesja w domu) – „Romaszewscy. Autobiografia” książka Piotra Skwiecińskiego 2014^[c],
• 1996: Andrzej Seweryn w Paryżu – „Uroda” 1/1997 („Jest nas kilku”) i „Viva!” („Mistrz porażek, mistrz sukcesów”)^[e],
• 1996: Nela Rubinstein w Paryżu – „Uroda” 4/1997 („Ogród wspomnień”)^[e],
• 1996: Krystyna Mazurówna w Paryżu – „Uroda” 5/1997 („Tatuaż na zmarszczkę”)^[e],
• 1996: Franciszek Starowieyski w Paryżu – „Sukces” 1996^[e],
• 1997: Mateusz Kusznierewicz – „Uroda” 5/1997 („Sięgam po konfitury”)^[e],
• 1997: Krystyna Janda w kostiumach Zofii de Ines – „Uroda” 10/1997 („Śmiejąc się i płacząc”)^[e],
• 1997: Joanna Siedlecka – „Uroda” 2/1998 („Za grosz romantyzmu”)^[e],
• 1997: Krystyna Czubówna – „Uroda” 3/1998 („Kochać umiem”)^[e],
• 1998: Aleksander Domogarow w Moskwie – „Tele Tydzień” 7/1999, „TV Movie” 1999^[e],
• 1997: Tomasz Stańko – „Sukces” („Grać do samego końca”)^[e],
• 1997: Jolanta Lothe i Piotr Lachmann – „Pani” („Sztuka przenikania”)^[e],
• 1997: Agnieszka Chylińska – „Uroda” („Brzydkie jest co w głowie mam”)^[e],
• 1998: Tatarzy polscy na Podlasiu – „National Geographic Magazine” wydanie polskie 1/1999 („Podmuch wiatru od Dzikich Pól”) i „Viva!” („Polacy od Allaha”)^[f],
• 1999: Agnieszka Wagner – „Horzu” 15/1999 („Spionin im Bett”)^[e],
• 1999: Włodzimierz Lubański w Lokeren – „Viva!” („Piłka, malarstwo i kot Munia”)^[e],
• 2000: Paweł Deląg i jego siostra Dorota – „Sukces” 1/2001 („Deląg & Deląg”)^[e],
• 2000: Krystian Zimerman i jego Polish Festival Orchestra^[c][g],
• 2001: 10-lecie Belvedere – „Gala”, „Viva!”, „Na Żywo”^[f],
• 2002: Andrzej Seweryn i Maria Seweryn na planie „Świętoszka” – „Viva!” 10/2002 („Mistrz i Marysia”)^[e],
• 2002: Ślub Paoli Czetwertyńskiej i Jana Prejsnara, „Viva!” 15/2002 („Księżniczka Paola Czetwertyńska...”),
• 2002: XV Turniej Polo Masters 2002 w Saint Tropez (Marek Dochnal i jego goście) – „Viva!” 20/2002 („Końska dawka szampana”),
• 2002: Ślub Marianny Mycielskiej i Andreasa Weihrauch di Pauli von Treuheim – „Viva!” 24/2002 („Zaślubiny”)^[f],
• 2003: Ślub Cezarego Pazury z Weroniką Marczuk – „Gala” 35/2003^[f],
• 2003: Millerowie w Singapurze i Indiach – „Viva!” 5/2003 („Zwierzenia na wysokościach”),
• 2004: The Larchmont Royal Windsor Tournament w Guards Polo Club w Windsor Great Park (Marek Dochnal i jego goście m.in. Królowa Elżbieta II), „Duży Format” ^[c],
• 2005: Ślub Krzysztofa Czetwertyńskiego i Elżbiety Morawskiej – „Viva!” 15/2005 („Nie szkoda róż, gdy ślub tuż, tuż”)^[g],
• 2005: Korsyka (Francja) – wyspa jak kontynent w pigułce^[c],
• 2007: Grażyna Kulczyk i jej GK Collection #1 – „Viva!” 11/2007 („Moja kolekcja”),
• 2008: Pokaz Macieja Zienia „Jesień–Zima 2008/2009” w Paryżu (off Prêt-à-porter) – „Viva!” 6/2008^[f],
• 2008: Kuwejt. Tradycja i nowoczesność – study tour na zaproszenie Ministerstwa Informacji Kuwejtu^[c],
• 2008: 4 dni w Izraelu z Prezydentem RP Lechem Kaczyńskim i jego małżonką Marią z okazji 60-lecia jego państwowości^[c],
• 2009: Wizyta Ministra Spraw Zagranicznych R.P. Radosława Sikorskiego w Ruandzie, Kenii i Egipcie^[c],
• 2010: Inauguracja roku Chopina na Węgrzech – „Viva!” 7/2010,
• 2010: Polska sztuka współczesna w rezydencji ambasadora USA – „Viva!” 22/2010,
• 2011: 15. Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena – „Viva!” 9/2011,
• 2011: 4 czerwca: rocznicowa impreza u Prezydenta R.P. – „Viva!” 13/2011 („Toast za wolność”)
• 2012: 16. Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena – „Viva!” 8/2012 i 9/2012,
• 2012: Ikony stylu – „Party” 5/2012 („Debiut na salonach”),
• 2012: 31. rocznica wprowadzenia stanu wojennego – spotkanie b. internowanych z udziałem Prezydenta R.P. w więzieniu w Białołęce (b. internowany Bronisław Komorowski na więziennej pryczy w izbie pamięci)^[c],
• 2013: Radosław Sikorski z Olivią Williams na jego 50. urodzinach – „Viva!” 6/2013 („Drogi się rozeszły”),
• 2013: 17. Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena – „Viva!” 8/2013,
• 2013: Festiwal Krzysztofa Pendereckiego – „Viva!” 26/2013,
• 2014: 18. Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena – „Viva!” 9/2014 i 10/2014,
• 2015: 19. Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena – „Viva!” 8/2015 („Święto melomanów”),
• 2016: 20. Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena – „Viva!” 7/2016 („Jubileuszowy rok. Finał z pasją”).