Jaskinia w Gańczorce

Jaskinia w Gańczorce
Grota w Gańczorce
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Beskid Śląski
Istebna

Właściciel

własność prywatna

Długość

7[1][2] m

Deniwelacja

0[3] m

Wysokość otworów

900[3] m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku pn.

Data odkrycia

znana od dawna

Kod

(nr inwentarzowy PIG) K.Bs – 02.03

Położenie na mapie gminy Istebna
Mapa konturowa gminy Istebna, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Gańczorce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Gańczorce”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Gańczorce”
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego
Mapa konturowa powiatu cieszyńskiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Gańczorce”
Ziemia49°34′41″N 18°59′01″E/49,578056 18,983611

Jaskinia w Gańczorce (też: Grota w Gańczorce) – niewielka jaskinia w polskich Karpatach, w południowej części Beskidu Śląskiego.

Znajduje się wysoko, pod samym szczytem Gańczorki. Otwór łatwo dostępny, usytuowany jest na północny zachód od szczytu. Znajduje się w czwartej (licząc od wschodu) wychodni skalnej usytuowanej w północno-zachodnim zboczu Gańczorki.

Jaskinię stanowi jeden prosty korytarz, za którym znajduje się mała salka. Z jej północno-zachodniego krańca odchodzi na północ ciasny korytarzyk, wznoszący się nieco przez mały próg[3]. Jaskinia rozwinięta jest w dużej soczewce gruboławicowych, gruboziarnistych piaskowców ciężkowickich, budujących wierzchołek Gańczorki[4]. Jaskinia jest sucha, oświetlona w partiach wstępnych. Powstała zapewne w wyniku erozji wodnej[3].

Przypisy

  1. ↑ Baza Obiektów Jaskiniowych Polskich Karpat Fliszowych. Speleoklub Bielsko-Biała. [dostęp 2023-04-22].
  2. ↑ Jaskinie Polski. Państwowy Instytut Geologiczny. [dostęp 2023-04-22].
  3. 1 2 3 4 Marian Pulina (red.): Jaskinie polskich Karpat fliszowych. Tom 1. Jaskinie Pogórza Śląskiego, Beskidu Ślaskiego, Kotliny Żywieckiej, Beskidu Żywieckiego. Warszawa: Polskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk o Ziemi, 1997, s. 34–35. ISBN 83-908207-1-4.
  4. ↑ Mirosław J. Barański: Beskid Śląski. Pasmo Baraniej Góry. Przewodnik turystyczny. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1994, s. 188, seria: Polskie góry. ISBN 83-7005-357-2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.