Jean Codure

Jean Codure SJ (ur. 24 czerwca 1508 w Seyne, zm. 29 sierpnia 1541 w Rzymie) – francuski prezbiter rzymskokatolicki, współzałożyciel Towarzystwa Jezusowego, jeden z pierwszych towarzyszy Ignacego Loyoli.

Urodził się 24 czerwca 1508 w Seyne, jako syn królewskiego notariusza^[1]. W młodości uzyskał bakalaureat z teologii, a w 1534 roku został przyjęty na Uniwersytet Paryski^[1]. Studiował w Collège Lisieux, a w 1536 roku poprosił Piotra Fabera, by został jego przewodnikiem duchowym^[1]. Pod jego kierunkiem odprawił „Ćwiczenia duchowne”, a następnie otrzymał stopień licencjata^[1]. 15 sierpnia 1536 roku złożył pierwsze śluby posłuszeństwa, czystości i ubóstwa razem z Paschase’em Broëtem w Montmartre^[1]. Niecały miesiąc później uzyskał tytuł magistra^[2]. W 1537 roku udał się do Wenecji, skąd miał wyruszyć ze swoimi towarzyszami do Ziemi Świętej^[3]. Czekając na statek, przyszli jezuici postanowili zająć się posługą apostolską, a w marcu 1537 roku udali się do Rzymu, by spotkać się z Pawłem III^[4]. 24 czerwca tego roku przyjął święcenia kapłańskie^[5]. Po spotkaniu z papieżem Codure i Diego Hozes udali się do Treviso, a następnie do Padwy^[6]. Zaraz po przybyciu zostali wtrąceni do więzienia, z powodu nieufności i podejrzeń biskupa pomocniczego^[7]. Następnego dnia zostali wypuszczeni i rozpoczęli działalność duszpasterską^[7]. Po śmierci Hozesa w marcu 1538 roku, Codure’owi został przydzielony do pomocy Simão Rodrigues^[7]. Miesiąc później obaj wrócili do Rzymu, gdzie zostali oskarżeni o herezję, a po procesie oczyszczeni z zarzutów^[8]. Następnie Codure posługiwał w Velletri, Rzymie i Tivoli^[9].

Gdy w 1540 roku Towarzystwo Jezusowe zostało zatwierdzone przez papieża, Jean Codure wziął udział w wyborze pierwszego generała zakonu^[10]. 22 kwietnia 1541 roku pierwsi jezuici złożyli uroczystą profesję wieczystą w bazylice św. Pawła za Murami^[11]. Na wniosek arcybiskupa Roberta Wauchope’a, Paweł III skierował Jeana Codure’a i księdza Francisca Marsuppiniego na misję do Irlandii, mianując ich nuncjuszami^[12]. Ponieważ kraj podlegał Anglii, a Henryk VIII zerwał łączność ze Stolicą Apostolską, wysłanie misji było niemożliwe^[12]. Czekając na kanoniczne zatwierdzenie, Codure został spowiednikiem Małgorzaty Austriaczki, a także sekretarzem zakonu, pracując między innymi nad Konstytucją zakonną^[13]. W 1541 roku, ponownie pojawiła się możliwość wysłania misji do Irlandii, tym razem Codure miał się tam udać z Alfonso Salmerónem^[13]. 22 kwietnia w bazylice św. Pawła za Murami Codure złożył profesję wieczystą^[14]. Zmarł 29 sierpnia 1541 roku w Rzymie^[15].

• John W. Padberg: The three forgotten founders of the Society of Jesus. Saint Louis: Seminar on Jesuit Spirituality, 1997. OCLC 852765027. (ang.).
• Cándido de Dalmases: Ignacy Loyola: życie i dzieło. Kraków: WAM, 2002. ISBN 83-7097-925-4. (pol.).