Jepistinija Stiepanowa

Jepistinija Stiepanowa
Епистиния Степанова
Ilustracja
Tablica pamiątkowa na domu w Rostowie nad Donem, w którym w ostatnich latach życia mieszkała Stiepanowa
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1882
Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

7 lutego 1969
Rostów nad Donem

Dzieci

15

Odznaczenia
Matka-bohater
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy

Jepistinija Fiodorowna Stiepanowa (ros. Епистиния Фёдоровна Степанова; ur. 6 listopada?/18 listopada 1882 w Imperium Rosyjskim, zm. 7 lutego 1969 w Rostowie nad Donem) – Rosjanka, której ośmiu synów zginęło na wojnie, a dziewiąty zmarł wskutek ran odniesionych na froncie[1]. Została wyróżniona tytułem Matki Bohaterki i odznaczona Orderem Wojny Ojczyźnianej I stopnia[2].

Życiorys

Urodziła się 18 listopada 1882 roku na terenie dzisiejszej Ukrainy, ale od dzieciństwa mieszkała na Kubaniu. Rodzina Stiepanowów mieszkała w gospodarstwie w rejonie timaszowskim Kraju Krasnodarskiego. Urodziła piętnaścioro dzieci[2].

Najstarszy syn Aleksandr (1901–1918) schwytany na polu bitwy w czasie wojny domowej, został pojmany i rozstrzelany przez białych w odwecie za pomoc udzieloną Armii Czerwonej przez rodzinę Stiepanowów. Synowie Wasilij, Filip, Fiodor i młodszy Aleksandr (pośmiertnie Bohater Związku Radzieckiego[3]) Iwan, Ilja i Pawieł zginęli podczas II wojny światowej w latach 1939–1943. Syn Nikołaj wrócił ze szpitala w sierpniu 1945 roku, długo chorował i zmarł na skutek odniesionych ran w 1966 roku[4].

W ostatnich latach życia Stiepanowa mieszkała w Rostowie nad Donem, przy rodzinie swojej jedynej córki, Walentyny Korżowej. Zmarła tam 7 lutego 1969 roku[5].

Zobacz też

Przypisy