Jerzy Bahr
 Jerzy Bahr (2009) | |
| Data i miejsce urodzenia |
23 kwietnia 1944 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 lipca 2016 |
| Konsul generalny RP w Królewcu | |
| Okres |
od 1992 |
| Poprzednik |
Marek Krajewski |
| Następca | |
| Ambasador RP na Ukrainie | |
| Okres |
od 1996 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP na Litwie | |
| Okres |
od 2001 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP w Rosji | |
| Okres |
od 2006 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
     | |
Jerzy Artur Bahr (ur. 23 kwietnia 1944 w Krakowie[1], zm. 25 lipca 2016 tamże[2][3]) – polski dyplomata i urzędnik państwowy, konsul generalny w Królewcu (1992–1994), ambasador RP w Ukrainie (1996–2001), Litwie (2001–2005) i Rosji (2006–2010), szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego (2005).
Życiorys
Syn architekta Andrzeja Bahra i Izabeli[2][4]. Absolwent V Liceum Ogólnokształcącego im. Augusta Witkowskiego w Krakowie[5]. W 1967[6] ukończył studia z zakresu socjologii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Podjął pracę jako asystent w krakowskiej Akademii Górniczo-Hutniczej, skończył studia podyplomowe w Instytucie Nauk Politycznych UJ, a następnie kontynuował pracę naukowo-dydaktyczną w Instytucie Śląskim w Opolu[6].
W 1974 został zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w którym pełnił funkcje członka delegacji polskiej na etapie przygotowawczym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Genewie, sekretarza ds. prasowych w Ambasadzie PRL w Bukareszcie i referenta ds. Rumunii[6]. W stanie wojennym odszedł ze służby zagranicznej, wystąpił też z Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1982 rozpoczął pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Zakładzie Prawa Publicznego i Stosunków Międzynarodowych[6].
Podczas wyjazdu szkoleniowego do Wiednia w 1983 uzyskał azyl polityczny. Współpracował z Radiem Wolna Europa, a ponadto z zachodnimi instytucjami badawczymi, m.in. był doradcą w instytucie w Bernie (w latach 1986–1991).
W 1989 wrócił do Polski, a w 1991 do pracy w MSZ. Był kolejno radcą ds. politycznych Ambasady RP w Moskwie, konsulem generalnym RP w Królewcu (1992–1994), a od 1994 do 1996 zajmował stanowisko dyrektora Departamentu Europejskiego II. Od 1996 do 31 stycznia 2001 był ambasadorem RP w Ukrainie[7] (z akredytacją także na Turkmenistan), a w latach 2001–2005 w ambasadorem RP w Litwie[8][9].
Od 21 stycznia 2005 do 22 grudnia 2005 był szefem Biura Bezpieczeństwa Narodowego. 19 maja 2006 został powołany na stanowisko ambasadora RP w Rosji[10]. Odwołano go z dniem 30 września 2010[11]. Zasiadał również w Polsko-Rosyjskiej Grupie do Spraw Trudnych.
Zdał egzaminy państwowe z języków angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego i rumuńskiego. Deklarował także znajomość języków ukraińskiego i litewskiego[12].
Pochowany wraz z matką i siostrą Ireną Bahr-Świdzińską na cmentarzu parafialnym w Imbramowicach[4].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2010, w uznaniu wybitnych zasług w służbie zagranicznej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności dyplomatycznej)[13]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2005, za wybitne zasługi w umacnianiu obronności i bezpieczeństwa kraju, za osiągnięcia w pracy zawodowej)[14]
- Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (2005, Litwa)[15]
- Komandor Orderu Trzech Gwiazd (2005, Łotwa)[16]
- Odznaka Honorowa „Bene Merito” (2009)[17][18]
- Gwiazda Dyplomacji Republiki Litewskiej (2012)[19]
Przypisy
- ↑ Decyzja nr 80 Ministra Spraw Zagranicznych z 23 listopada 2009 r. w sprawie nadania Odznaki Honorowej „Bene Merito” [online], infor.pl [dostęp 2012-01-31].
- 1 2 Jerzy Bahr [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2021-04-17].
- ↑ Nie żyje Jerzy Bahr. Dyplomata i były ambasador RP w Rosji miał 72 lata, tvn24.pl, 25 lipca 2016 [zarchiwizowane 2016-07-26].
- 1 2 Bahr Świdzińska Irena [online], sss.net.pl [dostęp 2025-05-03].
- ↑ Spis absolwentów, v-lo.krakow.pl [zarchiwizowane 1998-01-29].
- 1 2 3 4 Krzysztof Komorowski, „Kronika Wojska Polskiego 2005”, Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, WBBH, 2006, s. 94, ISSN 1734-2317.
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 stycznia 2001 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 stycznia 2001 r. nr Z. 110-1-2001 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2001 r. nr 2, poz. 30).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 marca 2001 r. nr Z. 110-18-2001 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2001 r. nr 11, poz. 173).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 stycznia 2005 r. nr Z.110-1-2005 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 11, poz. 209).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 maja 2006 r. nr Z. 110-26-2006 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2006 r. nr 52, poz. 562).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 listopada 2010 r. nr 110-62-2010 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 91, poz. 1056).
- ↑ Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 587/V [online], sejm.gov.pl, 27 kwietnia 2006 [dostęp 2016-07-31].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 listopada 2010 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 19, poz. 198).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 grudnia 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2006 r. nr 6, poz. 88).
- ↑ Apdovanotų asmenų duomenų bazė, grybauskaite.is.lt [zarchiwizowane 2011-07-22] (lit.).
- ↑ Ar Triju Zvaigžņu ordeni apbalvotie, sākot no 2004. gada 1.oktobra, president.lv, s. 54 [zarchiwizowane 2017-09-10] (łot.).
- ↑ Dz. Urz. MSZ Nr 6, poz. 99.
- ↑ Wręczenie odznaczeń „Bene Merito” przez Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego, msz.gov.pl, 13 listopada 2009 [zarchiwizowane 2013-12-11].
- ↑ Bahr został odznaczony „Gwiazdą Dyplomacji Litwy” [online], delfi.lt, 18 grudnia 2012 [dostęp 2013-05-08].
|
