Jerzy Motylewicz

Jerzy Motylewicz (ur. 31 marca 1941 w Przemyślu) − polski historyk i nauczyciel akademicki.

Ukończył szkołę podstawową i w 1960 II Liceum Ogólnokształcące im. Kazimierza Morawskiego w Przemyślu. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej był słuchaczem Studium Nauczycielskiego w Przemyślu (1963–1966). Przez rok pracował w Państwowym Domu Dziecka w Jarosławiu, następnie w szkole podstawowej w Przemyślu i od 1972 w tamtejszym II Liceum^[1][2].

Studia historyczne ukończył w 1970 na Wydziale Humanistycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Jego praca magisterska dotyczyła rzemiosła miejskiego Przeworska w XIV–XVIII w. Doktorat o miastach ziemi przemyskiej i sanockiej, przygotowany również pod kierunkiem Feliksa Kiryka, obronił tamże w 1978, a habilitację uzyskał w 1994 w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 2008^[1].

Od 1973 do 1989^[2] lub 1990^[1] kierował Stacją Naukową Polskiego Towarzystwa Historycznego w Przemyślu^[3]. Był członkiem Zarządu Głównego PTH (1982−1990) i przez trzy kadencje wiceprezesem przemyskiego oddziału PTH, redagując „Przemyskie Zapiski Historyczne”^[4]. W listopadzie 1988 zainaugurował swoim wykładem organizowane przez miejscowy Gminny Ośrodek Kultury Spotkania Krasiczyńskie^[5]. Po likwidacji Stacji w 1990 przyczynił się do założenia przez Stanisława Stępnia i Jana Bartmińskiego^[6] Południowo-Wschodniego Instytutu Naukowego, w którym objął funkcję wiceprezesa i współredaktora „Studiów Przemyskich”^[4].

Od 1982 prowadził wykłady w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, gdzie otrzymał etat w 1989^[2] lub 1990^[1]. Zajmował stanowiska zastępcy dyrektora Instytutu Historii WSP w Rzeszowie (1997–2001) i Uniwersytetu Rzeszowskiego (2001–2002), a następnie dyrektora IH UR (2002–2005)^[3]. Został kierownikiem Zakładu Historii Społecznej i Gospodarczej XVI−XVIII w.^[7] Uniwersytetu Rzeszowskiego.

W latach 2001–2005 był współprzewodniczącym Rady Naukowej Regionalnego Ośrodka Kultury, Edukacji i Nauki w Przemyślu, redagując dział historyczny wydawanego przez Ośrodek periodyku „Galicja” (później „Kresy Południowo-Wschodnie”)^[4]. Następnie od 2005 do 2010 był członkiem Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk^[4]. W 2022 został honorowym członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego^[8].

Specjalizuje się w nowożytnej historii gospodarczej i społecznej miast pogranicza polsko-ruskiego^[4].

Był promotorem siedmiu rozpraw doktorskich i 132 prac magisterskich lub licencjackich^[4].

W wyborach parlamentarnych w 1997 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z listy Unii Pracy w województwie przemyskim (otrzymał 1362 głosy)^[9].

• Dzieje Kańczugi (1984)
• Miasta ziemi przemyskiej i sanockiej w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku (1993)
• Społeczeństwo Przemyśla w XVI i XVII wieku (2005)
• Społeczeństwo Przemyśla w XIV-XVIII wieku (2 t., 2020−2022)

• Prof. dr hab. Jerzy Motylewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-07-28] .
• Katalog Biblioteki Narodowej
• Biografia na stronie Uniwersytetu Rzeszowskiego. univ.rzeszow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-12)].
• JerzyJ. Bartmiński JerzyJ., StanisławS. Stępień StanisławS., Parafia w Krasiczynie jako ośrodek wsparcia dla opozycji demokratycznej i niezależnego ruchu chłopskiego oraz centrum pomocy społecznej w okresie stanu wojennego i po nim, „Rocznik Przemyski”, 25 (2), 2021, s. 83–164 .
• AnnaA. Siciak AnnaA., Bibliografia prac Jerzego Motylewicza za lata 1975–2016 [online], Południowo-Wschodni Instytut Naukowy, 29 marca 2018 [dostęp 2025-03-03] .