Jezioro Zyndackie
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
134,1 m n.p.m. |
| Wyspy |
jedna |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
39,5 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Długość linii brzegowej |
3370 m |
| Objętość |
1592,0 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Rzeki zasilające |
Bałowo |
| Rzeki wypływające |
Bałowo |
Położenie na mapie gminy Sorkwity ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu mrągowskiego ![]() | |
Jezioro Zyndackie – jezioro w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Sorkwity[1].
Położenie i charakterystyka
Jezioro leży na Pojezierzu Mrągowskim, natomiast w regionalizacji przyrodniczo-leśnej – w mezoregionie Pojezierza Mrągowskiego[2], w dorzeczu Babięcka Struga–Krutynia–Pisa–Narew–Wisła. Znajduje się 7 km w kierunku północnym od Sorkwit. Nad jego północnymi brzegami leży wieś Zyndaki[3]. W części północno-zachodniej ma połączenie z Jeziorem Warpuńskim, na południu wody odpływają w kierunku Jeziora Gielądzkiego[3]. Według państwowego rejestru nazw geograficznych ciek ten to Bałowo (część Krutyni)[4], natomiast według Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Olsztynie to Warpunka[5].
Linia brzegowa mało rozwinięta. Na jeziorze, w jego południowej części, znajduje się wyspa o powierzchni 0,2 ha. W okolicy brak jest lasów[3].
Według typologii rybackiej zalicza się do jezior sandaczowych[3].
Jezioro leży na terenie obwodu rybackiego Jeziora Gielądzkie w zlewni rzeki Pisa – nr 35[6]. Na zbiorniku wodnym obowiązuje strefa ciszy[7].
W przesmyku między Jeziorem Warpuńskim a Jeziorem Zyndackim położone jest pruskie grodzisko w formie kopca o wymiarach podstawy ok. 35 × 17 m i wysokości 2 m[8].
Morfometria
Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 39,5 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 4,0 m, a maksymalna – 10,3 m (punkt ten znajduje się w północno-wschodniej części akwenu). Lustro wody znajduje się na wysokości 134,1 m n.p.m.[3] Objętość jeziora wynosi 1592,0 tys. m³[9]. Maksymalna długość jeziora to 1120 m, a szerokość 480 m. Długość linii brzegowej wynosi 3370 m[3].
Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 opracowanych w Państwowym Układzie Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 37,5 ha, a wysokość bezwzględna lustra wody – 133,4 m n.p.m.[9]
Przyroda
Na odcinku rzecznym pomiędzy Jeziorem Warpuńskim a Jeziorem Zyndackim występuje szczeżuja wielka (Anodonta cygnea)[8].
Jezioro leży na terenie obszaru chronionego krajobrazu Jezior Legińsko-Mrągowskich[10].
Przypisy
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 404, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
- 1 2 3 4 5 6 Jerzy Waluga, Henryk Chmielewski, Jeziora Pojezierza Mrągowskiego, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 1998 (Przewodniki wędkarskie; 4), ISBN 83-87506-55-9, OCLC 749850823.
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2025, identyfikator PRNG: 248255
- ↑ Wojewódzki Inspektorat Ochrony Œrodowiska w Olsztynie, Raport o stanie środowiska województwa warmińsko-mazurskiego w 2008 roku, Elżbieta Kochańska (red.), Olsztyn: Biblioteka Monitoringu Środowiska, 2009, s. 23 [dostęp 2020-09-04].
- ↑ Załącznik nr 5 do rozporządzenia Nr 8 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie z dnia 28 maja 2012 r. Wykaz obwodów rybackich zlewni rzeki Pisa, Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie, 28 maja 2012, s. 4 [dostęp 2020-09-03].
- ↑ Akweny objęte zakazem używania silników spalinowych [online] [dostęp 2020-09-04].
- 1 2 Mazurski Park Krajobrazowy, Mazurski park krajobrazowy. Różnorodność biologiczna i kulturowa, Krzysztof Wittbrodt (red.), Krutyń: Wydawnictwo Labritta, 2019, s. 70, 176, ISBN 978-83-954839-2-9 [dostęp 2020-09-04].
- 1 2 Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 361, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
- ↑ Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Obszaru chronionego krajobrazu Jezior Legińsko-Mrągowskich [online] [dostęp 2020-09-03].
_location_map.png)


