Joanna Sachse
| Data i miejsce urodzenia |
14 lutego 1948 |
|---|---|
| profesor nauk filologicznych | |
| Specjalność: filologia indyjska, filologia klasyczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
   | |
Joanna Sachse (ur. 14 lutego 1948 we Wrocławiu) − polska filolog, specjalizująca się w filologii indyjskiej, filologii klasycznej i literaturoznawstwie; nauczyciel akademicki.
Życiorys
Urodziła się w 1948 roku we Wrocławiu, w rodzinie prof. nauk fizycznych Jana Nikliborca i Anny z domu Czeżowskiej (1904–1992), romanistki i italianistki[1]. Po ukończeniu II Liceum Ogólnokształcącego we Wrocławiu i zdaniu matury[1], studiowała filologię klasyczną w latach 1966–1971 w Instytucie Filologii Klasycznej Uniwersytetu Wrocławskiego (UWr). Podczas studiów filologii klasycznej uczęszczała również na zajęcia z sanskrytu, a od III roku do końca studiów, w ramach indywidualnego toku studiów, studiowała indologię. W 1971 roku uzyskała stopień magistra filologii klasycznej. Stopień naukowy doktora filologii indyjskiej uzyskała w 1977 roku na podstawie rozprawy pt. Relacja Megasthenesa jako źródło wiedzy o Indiach starożytnych, której promotorem była profesor Hanna Wałkówska. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk filologicznych w zakresie filologii klasycznej otrzymała w 1987 roku na podstawie rozprawy pt. Ze studiów nad Bhagawadgitą[2]. W 1993 roku otrzymała nominację na stanowisko profesora nadzwyczajnego, w 2002 roku uzyskała tytuł profesora nauk humanistycznych.
Po studiach, w roku akademickim 1971/72 pracowała jako lektor łaciny na Akademii Medycznej, przez kilka miesięcy pracowała również w sekretariacie rektora Politechniki Wrocławskiej. Z początkiem roku akademickiego 1972/73 została zatrudniona na stanowisku asystenta w Zakładzie Filologii Indyjskiej Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej[1].
W latach 1991–2012 była kierownikiem Zakładu Filologii Indyjskiej UWr. Przez dwie kadencje, w latach 1978−1981 i 1991−1994, pełniła funkcję wicedyrektora ds. dydaktyki, a w latach 2005–2008 dyrektora Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej. Ponadto była sekretarzem Wrocławskiego Koła Polskiego Towarzystwa Filologicznego. W latach 1997–2000 sprawowała opiekę nad Studium Doktoranckim na Wydziale Filologicznym UWr. Wielokrotnie otrzymywała nagrodę Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego za osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne.
Dorobek naukowy
W swojej działalności naukowej łączy dwie specjalności starożytne: filologię klasyczną oraz filologię indyjską. Znajduje to wyraz w jej pracach poświęconych wizerunkowi Indii starożytnych w literaturze greckiej i łacińskiej. Poświęcone są one zawsze ustaleniu źródeł przekłamań widniejących w starożytnych opisach Indii, a tym samym rehabilitacji ich autorów, często pochopnie uznawanych za niewiarygodnych[2]. Do ważniejszych jej prac należą[3]:
- Megasthenes o Indiach, Wrocław 1981.
- Bhagawadgita czyli Pieśń Pana, Wrocław-Kraków 1988.
- Meghadūta: obłok – posłańcem, Katowice 1994.
Życie prywatne
Od roku 1968 była żoną prof. Krzysztofa Sachse, wykładowcy Politechniki Wrocławskiej. Matka Olgi i Pawła[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (1991)[2]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2002)
Źródło:[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Przemysław Szczurek. Profesor Joanna Sachse - życiorys akademicki. „Wratislaviensium Studia Classica olim Classica Wratislaviensia”. VI–VII (XXXVII–XXXVIII), s. 7–25, 2017–2018. Wrocław: Instytut Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych Uniwersytetu Wrocławskiego. ISSN 2449-6901. [dostęp 2025-05-07].
- 1 2 3 Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Wrocławskiego, R. 9, Nr 1 (82), styczeń 2003, s. 21.
- ↑ Dane na podstawie katalogu BN w Warszawie.
- ↑ Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Wrocławskiego, R. 17 ,Nr 12 (185), grudzień 2011, s. 15.
Bibliografia
- Prof. dr hab. Joanna Sachse, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-04-01].
- Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Wrocławskiego, R. 9, Nr 1 (82), styczeń 2003, s. 21.