John Willem Nicolaysen Gran
| Biskup tytularny Rafii | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Miejsce pochówku | |||
| Biskup Oslo | |||
| Okres sprawowania |
1964-1983 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Inkardynacja | |||
| Prezbiterat |
21 maja 1957 | ||
| Sakra biskupia |
24 marca 1963 | ||
| Data konsekracji |
24 marca 1963 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
| |||||||
John Willem Nicolaysen Gran, OCSO (ur. 5 kwietnia 1920 w Bergen, zm. 20 marca 2008 w Paryżu) – norweski duchowny katolicki, biskup Oslo w latach 1964–1983.
Życiorys
Początkowo robił karierę po Europie jako śpiewak operowy. Był też ateistą. Przez pewien czas przejawiał zainteresowanie buddyzmem. Po zajęciu Norwegii przez Niemców znalazł się na emigracji we Włoszech. W tym kraju zapoznał się z religią katolicką stając się jej gorliwym wyznawcą. W 1941 r. otrzymał chrzest i bierzmowanie w bazylice św. Piotra w Rzymie.
Następnie wstąpił do armii norweskiej, biorąc czynny udział w działaniach wojennych, najpierw w obronie Londynu, a potem w Norwegii, gdzie m.in. uczestniczył w zdobywaniu twierdzy Akershus.
W 1949 r. wstąpił do zakonu cystersów i przebywał w klasztorze w Caldey Island. 21 maja 1957 otrzymał święcenia kapłańskie. 2 lata później został wysłany na studia teologiczne do Rzymu. Po ich ukończeniu wrócił do kraju i został nominowany koadiutorem diecezji Oslo przez papieża Jana XXIII (1962). 24 marca 1963 otrzymał sakrę biskupią i tytuł biskupa tytularnego Rafii.
25 listopada 1964 przejął rządy w diecezji po bp Jacobie Mangersie. Brał czynny udział w obradach soboru watykańskiego II. 26 listopada 1983 zrezygnował z funkcji ordynariusza Oslo po osiągnięciu wieku emerytalnego. Zmarł 20 marca 2008 w Paryżu.