Jordanki
| wieś | |
![]() | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2015) |
33 |
| Strefa numeracyjna |
55 |
| Kod pocztowy |
82-410[1] |
| Tablice rejestracyjne |
GSZ |
| SIMC |
0157285 |
Położenie na mapie gminy Stary Targ ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu sztumskiego ![]() | |
Jordanki (niem. Jordanken) – wieś w Polsce w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Stary Targ. Wieś jest siedzibą sołectwa Jordanki, w którego skład wchodzi również miejscowość Śledziówka.
Miejscowość była wsią włościańską. Powstała około 1303 roku, nosiła wówczas nazwę Gut Jordanis. Zachował się pierwotny układ ruralistyczny – wieś powstała w typie ulicówki. W XV wieku nosiła już nazwę Jordansdorf. W XVI wieku należała do Güldensternów, którzy założyli tam kościół luterański. W czasach polskich miejscowość przyjęła obecną nazwę Jordanki. W 1717 będący wówczas w jej posiadaniu Słup-Wałdowski nakazał rozebrać luterański kościół jako niepotrzebny, a materiału użyto do budowy klasztoru oo. Reformatorów w Dzierzgoniu. W XIX wieku wieś liczyła ponad 200 mieszkańców, z czego około 2/3 stanowili katolicy, a resztę ewangelicy. W miejscowości znajdowała się szkoła. Zachowało się szereg budynków z XIX i początku XX wieku.
W latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego, a w latach 1975–1998 do województwa elbląskiego.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 409 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 47157
Bibliografia
- Gminny program opieki nad zabytkami gminy Stary Targ na lata 2016–2019, s. 14–15
- Gminny program opieki nad zabytkami gminy Stary Targ 2011–2014, s. 49
Linki zewnętrzne
- Jordanki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 603.
.jpg)
_location_map.png)



