Juliusz Chojnacki
 prof. dr hab. inż. Juliusz Chojnacki | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| profesor nauk rolniczych | |
| Specjalność: oceanografia, ekologia morza | |
| Alma Mater |
Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie Wyższa Szkoła Rolnicza w Szczecinie |
| Doktorat |
1976 – rybactwo |
| Habilitacja |
1984 – oceanologia |
| Profesura |
1997 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| prodziekan WRMiTŻ (1987-1990) | |
| Odznaczenia | |
     | |
Juliusz Cezary Chojnacki (ur. 20 listopada 1943 w Kamionce[1][2]) – profesor nauk rolniczych[3], oceanolog i ekolog morza, badacz morskich wód polarnych (Antarktycznych), Bałtyku i wód estuariowych, nauczyciel akademicki
Życiorys
W latach 1964–1968 studiował na Wydziale Rybackim Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie i Wydziale Rybactwa Morskiego Wyższej Szkoły Rolniczej w Szczecinie (mgr inż. rybactwa)[4]. Stopień naukowy doktora nauk przyrodniczych w dyscyplinie rybactwo[5] otrzymał po obronie rozprawy Badania nad tendencjami skupiskowymi zooplanktonu Południowego Bałtyku w latach 1970–1972 na podstawie liczebności, suchej masy i wartości energetycznej[6] na Wydziale Rybactwa Morskiego i Technologii Żywności Akademii Rolniczej w Szczecinie. Stopień doktora habilitowanego otrzymał w 1984[7] na podstawie m.in. monografii Zoocenozy planktonowe Południowego Bałtyku. W 1997 uzyskał tytuł naukowy profesora nauk rolniczych[3].
Specjalizuje się w zakresie ekologii zooplanktonu morskiego, dynamiki jego struktur i ich funkcjonowania, zoobentosu na sztucznych podłożach wstrefie przybrzeżnej morza. Wprowadził i monitoruje pierwszą sztuczną rafę na Zatoce Pomorskiej jako medium do rewitalizacji wód morskich[6].
W 1975 brał udział jako planktolog w pierwszej polskiej wyprawie naukowej (tzw. ‘krylowej’) Inst. Ekol. PAN na wody Antarktyki na pokładzie statku „Profesor Siedlecki”[8]. W 1977 był kierownikiem wyprawy oceanobiologów w II polskiej ekspedycji do Stacji im. H. Arctowskiego na wyspie King George[1].
Wypromował 12 doktorów i ponad 200 magistrów i inżynierów[2]. Opublikował 326 prac naukowych, w tym 6 podręczników akademickich.
Od 2014 jest emerytowanym profesorem zwyczajnym.
- Zarys ekologii wód. Wyd. AR Szczecin 1996
- Podstawy ekologii wód. Wyd. AR Szczecin 1998
- Polish explorationand exploitation of Antarctic water. „Polish Polar Res.” 1998, 19, 81-102
- Description of ecosystem of the Lower Odra and the Odra estuary. „Acta Hydrochem. Hydrobiol. Hamburg” 1999, 27, 5, s. 1–11
- Podręczny leksykon ekologii wód. Wyd. AR Szczecin 1999
- The structure of macrozoobenthic communities in the Tywa River, a right-bank tributary of the Oder River (northwest Poland). Oceanol. Hydrobiol. Stud. 2009, 38, 3, s. 31–42 (wsp. M. Raczyńska)[11]
- Sztuczne rafy jako innowacyjna biotechnologia wykorzystywana w procesie rewitalizacji środowiska morskiego. Ekologia i Technika 2013, 21, 4, s. 141–149 (wsp. M. Raczyńska, A. Grzeszczyk-Kowalska, T. Zamkowski)[12]
- The ecological structure macrofauling community of the eastern shore of the Pomeranian Bay (southern Baltic Sea) in 2008 on the anthropogenic substrates. Ecol. Eng. Environ. Technol. 2013, 35, s. 60-68 (wsp. Beata Rosińska, Karolina Klej, Monika Kowalewska, Joanna Polońska)[13]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2003)
- Złoty Krzyż Zasługi (1996)
- Srebrny Krzyż Zasługi (1975)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1985)
- Złota Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego
- odznaka „Zasłużony dla Ziemi Koszalińskiej”
- odznaka honorowa Zasłużony Pracownik Morza
- odznaka za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej (1993)
Przypisy
- 1 2 Encyklopedia Szczecina. T. I. (A-O) Red. Tadeusz Białecki. Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 1999, s. 154. ISBN 83-7241-089-5.
- 1 2 Jubileusz 70-lecia Wydziału Nauk o Żywności i Rybactwa. Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, Szczecin 2022, s. 72–73.
- 1 2 Prof. Juliusz Cezary Chojnacki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-07-04].
- ↑ Absolwenci – studia magisterskie (dzienne) rok 1968. [W:] „50 lat Wydziału Rybactwa Morskiego i Technologii Żywności”. Akademia Rolnicza w Szczecinie Szczecin 2001, s. 193. ISBN 83-909186-6-8 (dostęp 2024-07-16).
- ↑ Doktorzy z nadania Rady Wydziału. [W:] „50 lat Wydziału Rybactwa Morskiego i Technologii Żywności”. Akademia Rolnicza w Szczecinie Szczecin 2001, s. 48. ISBN 83-909186-6-8 (dostęp 2024-07-16).
- 1 2 3 Juliusz Chojnacki. [W:] „50 lat Wydziału Rybactwa Morskiego i Technologii Żywności”. Akademia Rolnicza w Szczecinie Szczecin 2001, s. 85–86. ISBN 83-909186-6-8.
- ↑ Doktorzy habilitowani z nadania Rady Wydziału. [W:] „50 lat Wydziału Rybactwa Morskiego i Technologii Żywności”. Akademia Rolnicza w Szczecinie Szczecin 2001, s. 46. ISBN 83-909186-6-8 (dostęp 2024-07-16).
- ↑ Krystyna Pohl. Jedziemy na Antarktykę. „Głos Szczeciński” z 9 listopada 2004 (dostęp 2024-07-16).
- ↑ Juliusz C. Chojnacki w bazie Google Scholar (dostęp 2024-07-16).
- ↑ Spis ważniejszych publikacji profesora Juliusza Chojnackiego [dostęp 2014-07-04].
- ↑ M. Raczyńska, J. Chojnacki. The structure of macrozoobenthic communities in the Tywa River, a right-bank tributary of the Oder River (northwest Poland). Oceanol. Hydrobiol. Stud. 2009, 38, 3, s. 31–42 (dostęp 2024-07-16).
- ↑ J. Chojnacki, M. Raczyńska, A. Grzeszczyk-Kowalska, T. Zamkowski. Sztuczne rafy jako innowacyjna biotechnologia wykorzystywana w procesie rewitalizacji środowiska morskiego. Ekol. Tech. 2013, 21, 4, s. 141–149 (dostęp 2024-07-16).
- ↑ Beata Rosińska, Juliusz Chojnacki, Karolina Klej, Monika Kowalewska, Joanna Polońska. The ecological structure macrofauling community of the eastern shore of the Pomeranian Bay (southern Baltic Sea) in 2008 on the anthropogenic substrates. Ecol. Eng. Environ. Technol. 2013, 35, s. 60-68 (dostęp 2024-07-16).
- ↑ Krzysztof Pikoń, Agnieszka Sokołowska. Złota księga nauk przyrodniczych 2017. Wydanie 2. Wydawnictwo Helion, Gliwice 2017, s. 64–65, ISBN 978-83-942601-7-0.