Köpenick

Köpenick

Dzielnica Berlina
Herb Flaga
Państwo	Niemcy
Miasto	Berlin
Okręg administracyjny	Treptow-Köpenick
W granicach Berlina	1 października 1920
Powierzchnia	34,92 km²
Populacja (31 sierpnia 2013) • liczba ludności	60 412
• gęstość	1730 os./km²
Strefa numeracyjna	030
Tablice rejestracyjne	B
Położenie na mapie okręgu
52°26′N 13°34′E/52,433333 13,566667

Köpenick, Berlin-Köpenick – dzielnica (Ortsteil) Berlina w okręgu administracyjnym Treptow-Köpenick. Od 1 października 1920 w granicach miasta. Od około 1232 do 30 września 1920 samodzielne miasto. Leży na południowym brzegu jeziora Müggelsee, na wyspie u ujścia rzeki Dahme do Sprewy.

Znajduje się tutaj ratusz, kościół św. Wawrzyńca oraz zamek Köpenick.

Nazwa dzielnicy jest pochodzenia słowiańskiego, rekonstruowane połabskie Kop'nik pochodzi z prasłow. kopa czyli pagórek bądź wzniesienie^[1]. W języku polskim oddawana jako Kopnik^[2], Kopanica lub Kopanik^[3].

Początkowo Kopnik był grodem słowiańskim znajdującym się na terytorium plemienia Sprewian. Badania archeologiczne stwierdziły, że gród wzniesiono na początku IX wieku, który po zniszczeniu został w końcu X wieku rozbudowany. W XII wieku był siedzibą władcy słowiańskiego księcia Jaksy z Kopanicy. W 1200 roku zdobyty przez margrabiów miśnieńskich Wettynów, a następnie przeszedł w ręce brandenburskie. Brandenburczycy w miejsce grodu słowiańskiego zbudowali niewielki gródek. Na początku XIII wieku na północ od niego rozwinęła się osada miejska. W roku 1906 miasto przeszło do historii za sprawą szewca Wilhelma Voigta, zwanego później Kapitanem z Köpenick. W 1920 Köpenick włączono do Berlina.

• 
  Dziedziniec ratusza w Köpenick
• 
  Zamek Köpenick
• 
  Pomnik Wilhelma Voigta przed ratuszem w Köpenick

• Księstwo Kopanickie
• Marzahn

• Amt für Statistik Berlin-Brandenburg, Poczdam