Kąty (powiat bialski)

Artykuł

51°56'21"N 23°33'02"E

- błąd

38 m

WD

51°57'N, 23°33'E

- błąd

2300 m

Odległość

1273 m

Kąty
wieś
Ilustracja
Dom we wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

bialski

Gmina

Kodeń

Liczba ludności (2021)

69

Strefa numeracyjna

83

Kod pocztowy

21-509

Tablice rejestracyjne

LBI

SIMC

0013735

Położenie na mapie gminy Kodeń
Mapa konturowa gminy Kodeń, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kąty”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kąty”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kąty”
Położenie na mapie powiatu bialskiego
Mapa konturowa powiatu bialskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kąty”
Ziemia51°56′21″N 23°33′02″E/51,939167 23,550556

Kąty (dawniej Konty) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Kodeń.

Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w hrabstwie kodeńskim w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego. W latach 1867–1943 wieś i folwark Konty należały do gminy Kostomłoty. W 1943 roku przyłączone zostały, wraz z całą gminą Kostomłoty, do gminy Kodeń, powiat Biała Podlaska. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bialskopodlaskiego.

Właściciele

Co najmniej od roku 1511 Kodeń wraz z okolicą należał do magnackiego rodu Sapiehów[1].

W dawnych czasach wieś zwano Kosty, tak też jest notowana wśród dóbr kodeńskich w wykazie z 1677 roku. W XVII wieku pojawia się nazwa Konety lub Konty. Według wykazu dóbr kodeńskich z 1710 roku istniał tu folwark Waśkowy Kut oraz obok niego dwie wsie: Konty i Wołoszki[2].

Dnia 6 marca 1717 roku majątek Konty wymieniony jest jako wchodzący w skład dóbr Kodeńskich Sapiehów[3].

20 maja 1781 roku Kazimierz Nestor Sapieha zbywa folwark Konty, należący do dóbr Kodeńskich, za 80.000 zł, Antoniemu Bazylemu Dzieduszyckiemu[4]. Dzieduszycki, z powodu znacznej odległości od innych swoich dóbr, zwraca 19 grudnia 1787 roku nabyty poprzednio od Sapiehy folwark Konty i otrzymuje z powrotem 80.000 zł[5].

Około 1826 roku zadłużone dobra kodeńskie Kazimierza Sapiehy zostają rozsprzedane.

W 1882 roku właścicielami są Sieńkiewiczowie[6].

Właścicielem majątku Konty do 3 czerwca 1905 roku był Feliks Klemens Błociszewski a następnie jego spadkobiercy[7].

Ludność

W 1827 roku było tu 30 domów i 178 mieszkańców[8].

W 1882 roku we wsi były 32 domy i 178 mieszkańców, liczyła 1782 morgi obszaru. Rozległość folwarku natomiast wynosiła 1211 mórg: grunty orne i ogrody 512 mórg, łąki 146 mórg, pastwiska 19 mórg, lasy 511 mórg, nieużytki i place 23 mórg, były 3 budynki murowane i 11 drewnianych[9].

Po II wojnie światowej, w latach 1947–1950, w związku z operacją Wisła, wielu mieszkańców wsi zostało wysiedlonych. Od 1957 roku zaczęli powracać na swoje włości[2].

W 2011 roku, wieś liczyła 70 mieszkańców i była jedenastą co do wielkości miejscowością gminy Kodeń[10].

W 2021 roku liczba ludności to 69 z czego 52,2% mieszkańców stanowią kobiety, a 47,8% ludności to mężczyźni[11].

Wiara

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Anny w Kodniu, natomiast katolicy obrządku wschodniego do parafii unickiej pw. św. Nikity w Kostomłotach.

We wsi znajduje się cerkiew prawosławna Ścięcia Głowy św. Jana Chrzciciela, należąca do parafii w Zahorowie[12].

Przypisy

  1. ↑ Wawrzyńczyk Alina, Rozwój wielkiej własności ziemskiej na Podlasiu w XV i XVI wieku, Wrocław 1951, s. 66-71; Miasta polskie w tysiącleciu, t. II, Warszawa 1967; Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV, Warszawa 1883, s. 238-240
  2. 1 2 Kodeń, piękno przyrody, bogactwo dziejów, Kodeń, 2024
  3. ↑ 1717 r. 6 marca w Białej. Ks. Tryb. Głów. 1718 r. 16 maja, 63, akt 107.
  4. ↑ Sapiehowie : materjały historyczno-genealogiczne i majątkowe. T. 3, 1894
  5. ↑ Sapiehowie : materjały historyczno-genealogiczne i majątkowe. T. 3, 1894
  6. ↑ Gazeta Warszawska 1822, nr 44 (18 marca)
  7. ↑ Spis alfabetyczny obywateli ziemskich Królewstwa Polskiego oraz dóbr przez nich posiadanych ze wskazaniem ostatniej stacji pocztowej, 1905
  8. ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 945
  9. ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 945
  10. ↑ Główny Urząd Statystyczny. Narodowy Spis Powszechny w 2011 roku
  11. ↑ Główny Urząd Statystyczny. Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań w 2021 roku
  12. ↑ Historia parafii w Zahorowie na stronie diecezji lubelsko-chełmskiej

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.