KGN
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Zakłady Metalowe Dezamet |
| Przeznaczenie | |
| Dane techniczne | |
| Długość |
240 mm |
| Średnica |
54 mm[1] |
| Masa |
460 g |
| Materiał wybuchowy | |
| Typ zapalnika |
bezwładnościowy DC – 1 |
| Promień rażenia |
7 m |
| Użytkownicy | |
| Wojsko Polskie | |
KGN – polski, odłamkowy granat nasadkowy z głowicą kulkową[1]. Zastąpił granat F-1N-60.
Został opracowany w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia[1]. Granaty KGN są miotane przy pomocy kbkg wz. 1960 oraz kbkg wz. 1960/72[1]. Przy użyciu naboju miotającego UNM wz. 1943/60 uzyskują prędkość początkową 65 m/s i zasięg 340 m. Przeznaczony do rażenia siły żywej i zwalczania celów nieopancerzonych[1]. W głowicy granatu znajdują się kulki stalowe, będące zasadniczym elementem rażącym, skutecznym w promieniu 200 m[1]. Ćwiczebną wersją granatu oznaczono K-CGN[1].
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.