Kacykarzyk purpurowy
| Euphagus cyanocephalus[1] | |||
| (Wagler, 1829) | |||
 Samiec | |||
 Samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
kacykarzyk purpurowy | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 Pora występowania Przebywa stale Gniazduje Odwiedza zimą | |||
Kacykarzyk purpurowy[4] (Euphagus cyanocephalus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kacykowatych (Icteridae), zamieszkujący Amerykę Północną. Często spotykany w dużych stadach razem z epoletnikiem krasnoskrzydłym.
Systematyka
Blisko spokrewniony z kacykarzykiem karolińskim (E. carolinus)[2]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5].
Morfologia
Długość ciała samców 23 cm, masa ciała 60–73 g; długość ciała samic 21 cm, masa ciała 50,6–67 g[2]. Czarny, z purpurowym połyskiem na głowie i zielonym na tułowiu. Dziób stożkowaty, ostro zakończony. Tęczówki kremowobiałe do jasnożółtych. Samica szarobrązowa, jaśniejsza na głowie i szyi; tęczówki ciemnobrązowe. Młode ptaki podobne do samicy. Młode samce czarniawe, z szarą brwią oraz skąpymi, szarymi prążkami na grzbiecie i piersi.
Zasięg, środowisko
Tereny otwarte i zadrzewienia, na zachód od środkowej i południowo-środkowej części Ameryki Północnej. Zimę spędza w środkowo-zachodniej i południowej części Ameryki Północnej – po południowy Meksyk.
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kacykarzyka purpurowego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[3]. W 2020 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność populacji lęgowej na 23 miliony osobników[6]. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3][6].
Przypisy
- ↑ Euphagus cyanocephalus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 3 4 R. Fraga: Brewer's Blackbird (Euphagus cyanocephalus). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-01-07]. (ang.).
- 1 2 3 Euphagus cyanocephalus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Agelaiinae Swainson, 1832 - epoletniki (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-04].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Oropendolas, orioles, blackbirds. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2021-01-04]. (ang.).
- 1 2 Brewer's Blackbird Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2025-04-23]. (ang.).
Bibliografia
- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).