Kamienica Wikowicowska w Krakowie

Kamienica Wikowicowska
Zabytek: nr rej. A-214 z dnia 10 marca 1966[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Grodzka 29

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica Wikowicowska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica Wikowicowska”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Wikowicowska”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Wikowicowska”
Ziemia50°03′30,73″N 19°56′15,89″E/50,058536 19,937747

Kamienica Wikowicowska (znana także jako Kamienica Lanierowa) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto przy ulicy Grodzkiej 29, na Starym Mieście.

Historia kamienicy

Kamienica została wzniesiona w II połowie XIII wieku w miejscu zniwelowanego wału obronnego Okołu. Pod koniec XIV wieku była własnością Slosknechta. Pierwotnie jednotraktowa, w XV wieku została rozbudowana do typowego układu kamienicy krakowskiej z maciochem nad przechodem. Na początku XVII wieku przeszła przebudowę w stylu barokowym, z której zachowały się: portal, trzy kamienne filary międzyokienne, w tym jeden z gmerkiem złotnika D. Knipera i polichromowany strop belkowy. W latach 1628–1665 dom był własnością rodziny Lanierów. W 1720 po raz pierwszy pojawia się w źródłach nazwa Kamienica Wikowicowska. Budynek spłonął podczas wielkiego pożaru Krakowa w 1850. W 1856 został odbudowany według projektu Ignacego Hercoka jako trzypiętrowy z klasycystyczną fasadą. We wnętrzach zaprojektowany znany z ikonografii salon Lindquistów o barokowym wystroju, z licznymi antykami i obrazami. Na początku XX wieku w kamienicy znajdował się sklep jubilerski Wilhelma Krengla oraz siedziba Towarzystwa Ubezpieczeń na Życie „Resham”. 25 maja 1908 miał miejsce napad rabunkowy na sklep jubilerski, który odbił się szerokim echem w miejskiej prasie. Od 1910 budynek jest własnością komunalną[2][3][4][5].

10 marca 1966 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[1]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[6].

Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.