Kamil Majchrzak

Kamil Majchrzak
Ilustracja
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1996
Piotrków Trybunalski

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2013

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Joakim Nyström

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

75 (28 lutego 2022)

Australian Open

2R (2022)

Roland Garros

2R (2021)

Wimbledon

1R (2019, 2022)

US Open

3R (2019)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

241 (8 sierpnia 2016)

Roland Garros

1R (2022)

Wimbledon

2R (2022)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie młodzieży
złoto Nankin 2014 gra pojedyncza
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Trabzon 2011 gra podwójna
Reprezentacja  Drużyna mieszana
Igrzyska olimpijskie młodzieży
brąz Nankin 2014 gra mieszana
Strona internetowa

Kamil Majchrzak (ur. 13 stycznia 1996 w Piotrkowie Trybunalskim) – polski tenisista, złoty medalista Letnich Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2014, zwycięzca wielkoszlemowego US Open w grze podwójnej chłopców w 2013 roku. Wielokrotny medalista mistrzostw Polski w różnych kategoriach wiekowych oraz brązowy medalista indywidualnych mistrzostw Europy juniorów z 2013 roku[1]. W 2011 w parze z Phillipem Greskiem zdobyli złoty medal na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy[2].

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu ATP World Tour w singlu był na 75. miejscu (28 lutego 2022).

Kariera tenisowa

Kariera juniorska

Wielokrotnie zdobywał medale w juniorskich mistrzostwach Polski. W 2013 roku osiągnął brązowy medal indywidualnych mistrzostw Europy juniorów[1]. Razem z Phillipem Greskiem zdobyli złoty medal na Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2011. W 2012 roku osiągnął srebrny medal drużynowych mistrzostw Europy „Tennis Europe” do lat 16. W parze z Greskiem zdobył w 2010 roku złoty medal indywidualnych mistrzostw Europy „Tennis Europe” do lat 14[2].

W 2013 roku osiągnął finał rywalizacji w grze podwójnej w wielkoszlemowym US Open. W meczu o mistrzostwo razem z Martinem Redlickim pokonali debel Quentin Halys–Frederico Ferreira Silva wynikiem 6:3, 6:4.

W 2014 roku Majchrzak osiągnął ćwierćfinał gry pojedynczej i półfinał gry podwójnej na wielkoszlemowym juniorskim Australian Open.

W sierpniu 2014 razem z Hubertem Hurkaczem i Janem Zielińskim zajęli 2. miejsce w drużynowych mistrzostwach Europy juniorów[3][4].

Na igrzyskach olimpijskich młodzieży rozgrywanych w Nankinie zdobył złoty medal w grze pojedynczej, pokonując w półfinale najlepszego juniora świata Andrieja Rublowa, a w finale Brazylijczyka Orlando Luza. W grze mieszanej zdobył brązowy medal[5].

Kariera zawodowa

W marcu 2014 roku Majchrzak triumfował w zawodach ITF Men’s Circuit w Kartagenie. Był to pierwszy tytuł tej rangi w jego karierze[6]. W lipcu 2014 roku zdobył drugi tytuł w turnieju o tej samej kategorii w Michalovcach[7], a w kwietniu 2015 roku wywalczył trzeci tytuł w hiszpańskim Reus. W maju 2015 zwyciężył w kolejnych zawodach tej samej rangi – w rumuńskim Bacău.

W październiku 2015 roku Kamil Majchrzak dotarł do pierwszego w karierze finału turnieju rangi ATP Challenger Tour w Al-Muhammadii. W ćwierćfinale po raz pierwszy zanotował zwycięstwo nad zawodnikiem z Top 100 rankingu ATP Markiem Cecchinato, natomiast w półfinale odniósł najważniejsze dotąd zwycięstwo w karierze, pokonując rozstawionego z „jedynką” 62. zawodnika świata Pabla Carreño-Bustę. W meczu o tytuł przegrał z Hiszpanem Robertem Carballésem Baeną 6:7(4), 2:6[8].

W grudniu 2022 roku w organizmie Majchrzaka została wykryta obecność niedozwolonych środków poprawiających wydolność[9]. W czerwcu 2023 International Tennis Integrity Agency akceptując tłumaczenia zawodnika, że przyjmował zakazane środki nieświadomie, a także, że wcześniej konsultował się on z dietetykiem, który miał zatwierdzić dany suplement i poświadczyć pozytywnie o jego zawartości zawiesił go na 13 miesięcy. Zawieszenie zakończyło się 29 grudnia 2023.

Statystyki

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej20182019202020212022TytułyZ–P
Australian Open 1Q 1R A 1R 2R 0 / 3 1 – 3
French Open 1Q 1Q 1R 2R 1R 0 / 3 1 – 3
Wimbledon 2Q 1R NH 3Q 1R 0 / 2 0 – 2
US Open 2Q 3R 1R 1R 1R 0 / 4 2 – 4
Ranking na koniec roku 177 101 107 116 0 / 12 4 – 12

Finały turniejów rangi Futures i Challenger

Gra pojedyncza

Legenda
ATP Challenger Tour (5–5)
ITF Men’s Circuit (11–5)
Wygrane według nawierzchni
Twarda (6–2)
Ceglana (10–7)
Trawiasta (0–1)
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 1 marca 2014 Hiszpania Kartagena, F4 Ceglana Hiszpania Roberto Carballés Baena 1:6, 7:6(4), 6:3
Zwycięzca 2. 27 lipca 2014 Słowacja Michalovce, F2 Ceglana Czechy Filip Brtnicky 6:2, 6:3
Finalista 1. 6 września 2014 Polska Piekary Śląskie, F7 Ceglana Czechy Dušan Lojda 6:4, 3:6, 6:7(3)
Finalista 2. 25 stycznia 2015 Egipt Kair, F2 Ceglana Egipt Mohamed Safwat 5:7, 3:6
Finalista 3. 1 lutego 2015 Egipt Kair, F3 Ceglana Serbia Laslo Đere 3:6, 5:7
Zwycięzca 3. 19 kwietnia 2015 Hiszpania Reus, F9 Ceglana Hiszpania Marc Giner 6:3, 6:2
Zwycięzca 4. 30 maja 2015 Rumunia Bacău, F4 Ceglana Rumunia Dragoș Dima 6:1, 6:2
Finalista 4. 11 października 2015 Maroko Al-Muhammadijja Challenger Ceglana Hiszpania Roberto Carballés Baena 6:7(4), 2:6
Finalista 5. 1 maja 2016 Węgry Segedyn, F2 Ceglana Belgia Germain Gigounon 6:4, 6:3
Zwycięzca 5. 23 maja 2016 Ukraina Czerkasy, F2 Ceglana Ukraina Władysław Manafow 6:1, 6:4
Zwycięzca 6. 12 czerwca 2016 Polska Sopot, F3 Ceglana Polska Andriej Kapaś 7:5, 6:4
Zwycięzca 7. 15 stycznia 2017 Turcja Antalya, F1 Twarda Wielka Brytania Liam Broady 5:7, 6:3, 6:3
Finalista 6. 18 czerwca 2017 Polska Sopot, F1 Ceglana Czechy Zdeněk Kolář 3:6, 2:6
Finalista 7. 14 października 2017 Uzbekistan Taszkent, Challenger Twarda Hiszpania Guillermo García-López 1:6, 6:7(1)
Zwycięzca 8. 21 października 2017 Francja Rodez, F24 Twarda Francja Antoine Hoang 7:6(3), 2:6, 6:1
Finalista 8. 14 października 2018 Uzbekistan Taszkent, Challenger Twarda Kanada Félix Auger-Aliassime 3:6, 2:6
Zwycięzca 9. 31 marca 2019 Francja Saint-Brieuc, Challenger Twarda Francja Maxime Janvier 6:3, 7:6(1)
Zwycięzca 10. 5 maja 2019 Czechy Ostrawa, Challenger Ceglana Włochy Jannik Sinner 6:1, 6:0
Zwycięzca 11. 12 września 2020 Czechy Prościejów, Challenger Ceglana Hiszpania Pablo Andújar 6:2, 7:6(5)
Finalista 9. 20 czerwca 2021 Wielka Brytania Nottingham, Challenger Trawiasta Australia Alex Bolt 6:4, 4:6, 3:6
Finalista 10. 19 września 2021 Polska Szczecin, Challenger Ceglana Czechy Zdeněk Kolář 6:7(4), 5:7
Zwycięzca 12. 23 października 2022 Korea Południowa Pusan, Challenger Twarda Mołdawia Radu Albot 6:4, 3:6, 6:2
Zwycięzca 13. 7 stycznia 2024 Tunezja Monastyr, M15 Twarda Japonia Ryuki Matsuda 6:1, 6:1
Zwycięzca 14. 11 lutego 2024 Tunezja Hammamet, M25 Ceglana Wielka Brytania Jay Clarke 6:3, 7:5
Zwycięzca 15. 2 marca 2024 Rwanda Kigali, Challenger Ceglana Argentyna Marco Trungelliti 6:4, 6:4
Zwycięzca 16. 7 kwietnia 2024 Egipt Szarm el-Szejk, M25 Twarda Egipt Karim-Mohamed Maamoun 6:3, 6:2

Historia występów w juniorskim Wielkim Szlemie w singlu

Turniej20132014
Australia Australian Open A QF
Francja French Open 2R 2R
Wielka Brytania Wimbledon 1R 2R
Stany Zjednoczone US Open 1R A

Historia występów w juniorskim Wielkim Szlemie w deblu

Turniej20132014
Australia Australian Open A SF
Francja French Open 2R 1R
Wielka Brytania Wimbledon 2R 1R
Stany Zjednoczone US Open W A

Medale igrzysk olimpijskich młodzieży

Gra pojedyncza

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Złoty medal 2014 Nankin Twarda Brazylia Orlando Luz 6:4, 7:5

Gra mieszana

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Brązowy medal 2014 Nankin Twarda Węgry Fanny Stollár Rumunia Ioana Ducu
Argentyna Matías Zukas		 6:3, 3:6, 10–5

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (1-0)

Legenda
Australian Open (0–0)
French Open (0–0)
Wimbledon (0–0)
US Open (1–0)
Wygrane według nawierzchni
Twarda (1–0)
Ceglana (0–0)
Trawiasta (0–0)
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 2013 Stany Zjednoczone US Open Twarda Stany Zjednoczone Martin Redlicki Francja Quentin Halys
Portugalia Frederico Ferreira Silva		 6:3, 6:4

Przypisy

  1. 1 2 bujal: Piotrkowianin Kamil Majchrzak z tytułem US Open!. lodz.sport.pl, 2013-09-08. [dostęp 2013-09-10]. (pol.).
  2. 1 2 Kamil Majchrzak. winnerpiotrkow.pl. [dostęp 2013-09-10]. (pol.).
  3. ↑ European Summer Cups B18 Final [online], Tennis Europe [dostęp 2015-04-29] (ang.).
  4. ↑ Kamil Drużynowym Wicemistrzem Europy! [online], kamilmajchrzak.pl [dostęp 2015-04-29] (pol.).
  5. ↑ Rafał Smoliński: Wielki sukces Kamila Majchrzaka, Polak złotym medalistą igrzysk olimpijskich młodzieży!. sportowefakty.pl, 2014-08-23. [dostęp 2014-08-23]. (pol.).
  6. ↑ Rafał Smoliński: Cykl ITF: Kamil Majchrzak zdobył pierwsze w karierze zawodowe trofeum!. [w:] Cykl ITF [on-line]. sportowefakty.pl, 2014-03-01. [dostęp 2014-03-01]. (pol.).
  7. ↑ Rafał Smoliński: Cykl ITF: Kamil Majchrzak triumfatorem turnieju w Michalovcach. [w:] Cykl ITF [on-line]. sportowefakty.pl, 2014-07-27. [dostęp 2014-08-03]. (pol.).
  8. ↑ Rafał Smoliński: Challenger Mohammedia: Kamil Majchrzak bez tytułu w premierowym finale. sportowefakty.pl, 2015-10-11. [dostęp 2015-10-20]. (pol.).
  9. ↑ Jakub Trochimowicz: Potwierdził się najgorszy scenariusz. Kamil Majchrzak może zostać zawieszony na 4 lata. Sport.pl, 2023-01-04. [dostęp 2023-03-24]. (pol.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.