Kamionka Stara
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
87 |
| Kod pocztowy |
16-320[3] |
| Tablice rejestracyjne |
BAU |
| SIMC |
0754590[4] |
Położenie na mapie gminy Bargłów Kościelny ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu augustowskiego ![]() | |
Kamionka Stara – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie augustowskim, w gminie Bargłów Kościelny[4][6].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0754609 | Puszczałowizna | część wsi |
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku Kamionka Stara zamieszkiwana była przez 204 osoby, wśród których 195 zadeklarowało wyznanie rzymskokatolickie, 3 inne chrześcijańskie a 6 mojżeszowe. Jednocześnie 195 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 3 inną a 6 żydowską[7].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wieś Kamionka Stara w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-11-29], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 418 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- 1 2 3 GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 128184
- 1 2 Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 2.
Linki zewnętrzne
- Kamionka (3) ''K. -stara, -nowa'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 777.
_location_map.png)



