Karabin maszynowy Breda Mod. 37

Mitragliatrice Breda modello 37

Państwo	Włochy
Producent	Breda
Rodzaj	ciężki karabin maszynowy
Historia
Prototypy	1937
Produkcja	1937-1945
Dane techniczne
Kaliber	8 mm
Nabój	8×59 mm RB Breda
Magazynek	pudełkowy[1]
Wymiary
Długość	1270 mm
Długość lufy	780 mm
Masa
karabinu właściwego	19,4 kg[1]
podstawy	18,8 kg[1]
lufy	8,1 kg[1]
Inne
Szybkostrzelność teoretyczna	420 strz./min[1]
Szybkostrzelność praktyczna	250 strz./min
Zasięg maks.	5200 m
Zasięg skuteczny	1000 m

Breda 37 (pełna nazwa Mitragliatrice Breda modello 37) – ciężki karabin maszynowy zaprojektowany w 1937 w zakładach Breda i używany w czasie II światowej przez wojska włoskie.

Karabin ten działał na zasadzie bardzo zbliżonej do innego karabinu firmy Breda – Breda 30, jednak w odróżnieniu od tamtego modelu, zrezygnowano z wbudowanej do broni olejarki, co znaczyło, że przed użyciem naboje musiały być ręcznie pokryte olejem, co powodowało podobne problemy z zanieczyszczeniem broni.

Dość unikatowy był system ładowania tej broni częściowo zapożyczony z karabinów maszynowych typu Hotchkiss. Sztywna, metalowa taśma z 20 nabojami wkładana była z lewego boku karabinu, w miarę wystrzeliwania naboi przesuwała się w prawo i w końcu wypadała z karabinu. W odróżnieniu od Hotchkissa, łuski nie były wyrzucane na zewnątrz po wystrzeleniu, ale były one z powrotem wkładane do ładownika. Takie rozwiązanie może świadczyć o tym, że Breda 37 była projektowana jako broń pokładowa. W broni stosowanej jako ckm konieczność usuwania łusek przed ponownym ładowaniem taśmy była dużą wadą.

• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 32−33. ISBN 83-86028-01-7.