Karabin maszynowy Typ 11

Typ 11

Taishō 11-Shiki
Państwo	Japonia
Rodzaj	ręczny karabin maszynowy
Historia
Prototypy	lata 20. XX w.
Produkcja	1922 – 1941
Dane techniczne
Kaliber	6,5 mm
Nabój	6,5 × 50 mm SR
Magazynek	zsypowy, 30 nab.
Wymiary
Długość	1100 mm
Masa
broni	10,5 kg
lufy	443 mm
Inne
Prędkość pocz. pocisku	ok. 690 m/s
Szybkostrzelność teoretyczna	500 strz./min
Szybkostrzelność praktyczna	120 strz./min
Zasięg skuteczny	700 m

Karabin maszynowy Typ 11 (Taishō 11-Shiki, Nambu 1922) (jap. 十一年式軽機関銃 jūichi-nenshiki keiki-kanjū) – ręczny karabin maszynowy kalibru 6,5 mm używany w Cesarskiej Armii Japońskiej w czasie II wojny światowej, skonstruowana przez Kijirō Nambu^[1].

Działał na zasadzie odprowadzenia części gazów z przewodu lufy. Rkm Typ 11 był zasilany ze stałego magazynka o pojemności 30 naboi. Naboje były ładowane do magazynka, połączone po pięć (przy pomocy standardowych łódek do karabinu Arisaka Typ 38). Taki system zasilania w połączeniu z jednoczesnym oliwieniem nabojów przed wystrzeleniem był przyczyną częstych zacięć w warunkach polowych^[1].

Teoretycznie system magazynka ma wiele zalet. Zapewnia on łatwą logistykę, pozwalając strzelcom z karabinem Arisaka Typ 38 i obsłudze karabinów maszynowych korzystać z identycznych zapasów amunicji, a w teorii pozwala na prowadzenie ognia w nieskończoność bez przerw na wymianę magazynków. W praktyce jednak system ten wymagał dwóch ludzi i nie mógł być łatwo przeładowywany w ruchu. Zasilany z 5-nabojowych magazynków i pozbawiony szybkowymiennej lufy, Typ 11 nie nadawał się do prowadzenia długotrwałego ognia^[1].

Często pisze się, że broń ta była zawodna i wymagała naboju o zmniejszonym ładunku prochowym. Typ 11, gdy był czysty i prawidłowo konserwowany, był dobrym i niezawodnym karabinem. Został również zaprojektowany tak, aby umożliwić użycie amunicji o różnych ładunkach prochu. Stwierdzono, że stosunkowo krótka lufa (44,45 cm) powoduje nadmierny rozbłysk przy użyciu standardowej amunicji (początkowo przeznaczonej do karabinów Arisaka Typ 38 z lufą dłuższą o 35,35 cm). Z tego powodu wprowadzono nowy, zmniejszony ładunek prochu, który zmniejszał nieco prędkość wylotową pocisku, ale spalał się znacznie dokładniej w krótkiej lufie typu 11 i w rezultacie wytwarzał znacznie mniejszy błysk podczas prowadzenia ognia^[1].

Słowo shiki znaczy to samo, co w języku polskim „wzór” (wz.), „model”, „typ” broni, a nenshiki „wzór”, „model”, „typ” broni z danego roku.

Taishō to nazwa okresu w dziejach Japonii na początku XX w.