Karabin maszynowy Typ 92
![]() 92-Shiki (karabin właściwy) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Produkcja | |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
7,7 mm |
| Nabój |
7,7 × 58 mm SR |
| Taśma nabojowa |
sztywna, 30 nab. |
| Wymiary | |
| Długość |
1156 mm |
| Długość lufy |
721 mm |
| Masa | |
| broni |
55,3 kg (na podstawie) |
| karabinu właściwego |
29 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
800 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
450 strz./min |
| Szybkostrzelność praktyczna |
200 strz./min |
| Zasięg maks. |
4500 m |
| Zasięg skuteczny |
2200 m |
Karabin maszynowy Typ 92 (92-Shiki, jap. 九二式重機関銃, kyūni-shiki jū-kikanjū) – japoński ciężki karabin maszynowy.
W drugiej połowie lat dwudziestych Cesarska Armia Japońska, niezadowolona z parametrów balistycznych naboju 6,5 × 50 mm SR, postanowiła wprowadzić do uzbrojenia nową amunicję karabinową. Opracowując nowy nabój, wzorowano się na brytyjskim naboju .303 (7,7 × 56 mm R), ale zastosowano łuskę z kryzą częściowo wystającą (SR)[1].
Jako pierwszy do zasilania nową amunicją 7,7 × 58 mm SR przystosowano ciężki karabin maszynowy Typ 3. Wyposażono go w nową lufę kalibru 7,7 mm, zakończoną stożkowym tłumikiem płomienia. Przeprojektowano także mechanizmy wewnętrzne przystosowując je do współpracy z nowym nabojem[1].
Karabin maszynowy Typ 92 był produkowany od 1932 roku. W 1939 przeprojektowano nabój 7,7 mm (zastosowano łuskę bez kryzy) co wiązało się z koniecznością ponownego przekonstruowania mechanizmów karabinu maszynowego. Przy okazji zmieniono także konstrukcję tylca, zastępując chwyt pistoletowy dwoma uchwytami. Zmodernizowaną wersję oznaczono jako Typ 99 (takie samo oznaczenie miał wprowadzony do uzbrojenia w tym samym roku karabin i ręczny karabin maszynowy). Produkcję ciężkiego karabinu maszynowego Typ 99 zakończono w 1941 roku po rozpoczęciu produkcji cekaemu Typ 1[1].
Opis techniczny
Ciężki karabin maszynowy Typ 92 był zespołową bronią samoczynną. Zasada działania oparta na odprowadzaniu gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Ryglowanie ryglem wahliwym. Mechanizm spustowy umożliwiał tylko ogień ciągły. Zasilanie taśmowe (taśma sztywna, trzydziestonabojowa). Lufa niewymienna, chłodzona powietrzem, z żebrami przyspieszającymi chłodzenie, zakończona tłumikiem płomienia. Podstawa trójnożna (umożliwiała prowadzenie ognia przeciwlotniczego). Nogi podstawy wyposażone w obejmy (wkładano w nie drążki ułatwiające przenoszenie karabinu)[1].
Zobacz też
- lotniczy karabin maszynowy Typ 92 – japoński lotniczy karabin maszynowy kalibru 7,7 mm z tego samego okresu
Przypisy
- 1 2 3 4 Type 3 Type 92 Heavy Machine Guns. Modern Firearms. [dostęp 2020-06-23]. (ang.).
