Karabin przeciwpancerny Lahti L-39
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Prototypy |
1939 |
| Wyprodukowano |
4000 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
20 mm |
| Nabój |
20 x 138 mm Solothurn Long |
| Magazynek |
pudełkowy, 10 nab. |
| Wymiary | |
| Długość |
2240 mm |
| Długość lufy |
1300 mm |
| Masa | |
| broni |
49,5 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
800 m/s |
| Energia pocz. pocisku |
50-52 kJ |
| Szybkostrzelność praktyczna |
15 strz./min |
| Zasięg maks. |
6,5 km |
| Zasięg skuteczny |
300 m |
| Przebijalność pancerza |
20 mm z 300 m |
Lahti L-39 – fiński samopowtarzalny karabin przeciwpancerny wykorzystywany między innymi w czasie wojny zimowej ze Związkiem Radzieckim. Broń kalibru 20 mm x 138 mm Solothurn, o masie 49,5 kg. Przy prędkości pocisku 800 m/s energia wylotowa pocisku sięgała 50.000J. Podobnie jak inne karabiny przeciwpancerne był skuteczną bronią przeciw czołgom tylko w początkowej fazie wojny, później używany był przeciw lekkim pojazdom, jako karabin wyborowy dalekiego zasięgu i improwizowana broń przeciwlotnicza. Z racji na duży rozmiar i duży odrzut karabin ten został przez żołnierzy ochrzczony „Norsupyssy” („Strzelba na słonie”).
Linki zewnętrzne
- Lahti L-39 "Norsupyssy" w serwisie Modern Firearms (ang.)
- broń wojny zimowej (ang.) [dostęp 30-09-2008]
- dane Lahti L-39 (ang.) [dostęp 30-09-2008]