Karen Szachnazarow

Karen Szachnazarow
Карен Шахназаров
Ilustracja
Karen Szachnazarow (2016)
Prawdziwe imię i nazwisko

Karen Gieorgijewicz Szachnazarow

Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1952
Krasnodar

Zawód

reżyser
scenarzysta
producent filmowy

Odznaczenia
Ludowy Artysta Federacji Rosyjskiej Zasłużony Działacz Sztuk Federacji Rosyjskiej Państwowa Nagroda Federacji Rosyjskiej w dziedzinie literatury i sztuki Państwowa Nagroda Federacji Rosyjskiej w dziedzinie literatury i sztuki Państwowa Nagroda Federacji Rosyjskiej w dziedzinie literatury i sztuki Nagroda Leninowskiego Komsomołu
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Aleksandra Newskiego (Federacja Rosyjska) Order Honoru Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)

Karen Gieorgijewicz Szachnazarow (ros. Карен Георгиевич Шахназаров, ur. 8 lipca 1952 w Krasnodarze) – radziecki i rosyjski reżyser, scenarzysta i producent. Syn Gieorgija Szachnazarowa[1].

Należy do czołówki rosyjskich twórców filmowych.

Życiorys

W 1975 roku ukończył studia na wydziale reżyserskim WGIK-u. W 1976 roku rozpoczął pracę jako reżyser w wytwórni filmowej „Mosfilm”. W 1991 roku został dyrektorem artystycznym i przewodniczącym zarządu wytwórni filmów „Goniec” koncernu filmowego „Mosfilm”, a od 1998 roku pełni funkcję dyrektora generalnego oraz przewodniczącego zarządu koncernu filmowego „Mosfilm”.

W marcu 2014 roku podpisał list poparcia dla militarnych działań prezydenta Władimira Putina na Ukrainie[2].

Filmografia

Reżyser

  • 1983 – Stworzył nas jazz
  • 1985 – Zimowy wieczór w Gagrach
  • 1986 – Goniec
  • 1988 – Miasto Zero
  • 1991 – Carobójca
  • 1993 – Sny
  • 1995 – Amerykańska córka
  • 1998 – Pełnia księżyca
  • 2000 – Trucizna albo powszechna historia zabijania
  • 2001 – Światowa historia trucicielstwa
  • 2002 – Gwiazda (autor projektu, producent generalny)
  • 2004 – Jeździec imieniem śmierć
  • 2009 – Sala nr 6
  • 2012 – Biały Tygrys
  • 2017 – Anna Karenina. Historia Wrońskiego
  • 2023 — Chitrowka. Znak czetyrioch

Nagrody oraz wyróżnienia

Przypisy

  1. Лада АКИМОВА: Карен ШАХНАЗАРОВ: „Я не экранизирую свою жизнь”. [w:] Общество [on-line]. Izwiestija, 26 октября 2003. [dostęp 2020-08-23]. (ros.).
  2. Działacze kultury Rosji – popierając stanowisko prezydenta ws. Ukrainy i Krymu. rosyjskie Ministerstwo Kultury. [dostęp 2014-04-17]. (ros.).

Linki zewnętrzne