Karl Kailer von Kaltenfels

Karl Kailer von Kaltenfels
Ilustracja
wiceadmirał wiceadmirał
Data i miejsce urodzenia

1862
Pula

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 1917
Wiedeń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine

Jednostki

SMS Wien

Stanowiska

Szef Departamentu Marynarki w Ministerstwie Wojny

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Kawaler Orderu Leopolda (Austria) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie pokoju) Medal Wojenny (Austro-Węgry) Odznaka za 40-letnią Służbę Wojskową (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Karl Kailer von Kaltenfels (ur. 1862 w Puli, zm. 28 kwietnia 1917 w Wiedniu)[1] – oficer Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine w stopniu wiceadmirała, szef Departamentu Marynarki w Ministerstwie Wojny.

Życiorys

Do Cesarsko-Królewskiej Marynarki Wojennej wstąpił w 1880 roku[2]. Po ukończeniu adademii marynarki w Rijece w 1884 roku w stopniu podporucnika marynarki (niem. Linienschiffsfähnrich). W 1891 roku, już jako kapitan marynarki (niem. Linienschiffsleutnant) został przydzielony na stanowisko wykładowcy do akademii marynarki. Prowadził zajęcia z organizacji C. K. Marynarki i Armii. Następnie otrzymał dowództwo torpedowca SMS "Star" i uczestniczył w blokadzie Krety podczas powstania kreteńskiego[1]. W 1900 roku został przydzielony do Eskadry Azjatyckiej i jako adiutant admirała Rudolfa Montecuccoli brał udział w tłumieniu powstania bokserów w Chinach przez mocarstwa europejskie. Po powrocie z Azji już w stopniu komandora podporucznika (niem. Korvettenkapitän), został w 1903 roku szefem sztabu pancernika obrony wybrzeża SMS "Wien"[1]. W trakcie kryzysu bośniackiego został awansowany do stopnia komandora porucznika (niem. Fregattenkapitän) i w 1908 roku tymczasowo objął dowództwo eskadry. W 1910 roku, już jako komandor (niem. Linienschiffskapitän) rozpoczął służbę w Biurze Operacyjnym Departamentu Marynarki Wojennej w Ministerstwie Wojny, a w 1911 roku został jego szefem. Był zdecydowanym orędownikiem wprowadzenia we flocie radiotelegrafu[1]. W 1913 roku objął dowództwo 4 Dywizji Ciężkiej, jednak stanowisko to piastował jedynie rok, gdyż w momencie wybuchu I wojna światowa został zastępcą dowódcy C. K. Kriegsmarine adm. Antona Hausa, w stopniu wiceadmirała[2]. W 1917 roku po śmierci wielkiego admirała Hausa objął funkcję Szefa Departamentu Marynarki w Ministerstwie Wojny. Zmarł niecałe trzy miesiące późnej.

Odznaczenia

Odznaczenia adm. von Kaltenfelsa to między innymi[2]:

Przypisy

Bibliografia