Kazimierz Agopsowicz
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
Kazimierz Hasso-Agopsowicz (ur. 4 marca 1875 w Puźnikach, zm. 1940 w ZSRR) – polski właściciel ziemski, przedsiębiorca i działacz gospodarczy, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się 4 marca 1875 w Puźnikach jako syn Jakuba (1845 -1917, właściciel majątku Kobylec) i Marii z domu Agopsowicz[1]. Pochodził z rodziny polskich Ormian[2]. Uczył się w Gimnazjum w Chyrowie (1886-1888), a od 1890 w C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie, gdzie w 1894 zdał egzamin dojrzałości[3][1]. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, w 1902 uzyskując stopień doktora prawa[1][4][a].
Od 1902 pracował w Banku Krajowym we Lwowie, kolejno jako praktykant, od 1904 asystent, a od 1907 adiunkt II klasy[1]. Od 1910 pełnił funkcję jednego z dyrektorów Związku Spirytusowego we Lwowie przy Związku Przedsiębiorców Gorzelni Rolniczych[5][1]. Członek pokuckiego oddziału C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie i działacz sekcji gorzelnianej tegoż[1]. Około 1914 z ramienia GTG był członkiem kolegiu sądu rozjemczego przy Giełdzie Zbożowej i Towarowej we Lwowie[6].
Na początku XX wieku był właścicielem majątków Chomiakówka i Tułuków[7], Chmielowa[8], a od 1904 do spółki z bratek Ludwikiem także majątków Podhorodce i Sopot[1]. Od 1922 współwłaściciel Pysznicy (tam otworzył tartak parowy)[1]. W 1927 został członkiem zarządu Związku Plantatorów Tytoniu i prezesem rady nadzorczej Spółdzielni Rolniczo-Handlowej „Pokucie” w Kołomyi[1].
Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD w Tułukowie 29 września 1939[1]. Został przewieziony do więzienia w Stanisławowie, 25 listopada do obozu jenieckiego w Juchnowie, a 22 grudnia do obozu w Kozielsku[1]. Stamtąd 7 stycznia 1940 przekazano go do dyspozycji UNKWD obwodu stanisławowskiego[1]. W 1940 został zamordowany przez NKWD. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 42/336 oznaczony numerem 6)[9]. Ofiary tej zbrodni leżały w bezimiennym masowym grobie, gdzie od 2012 istnieje Polski Cmentarz Wojenny w Kijowie-Bykowni w Kijowie-Bykowni.
Był żonaty z Marią (zm. 1967), a ich dziećmi byli Juliana (1903-1991) i Ewa (1907-1988)[1].
Uwagi
- ↑ Stopień doktora został podany w skorowidzach właścicieli ziemskich oraz na upamiętnieniu na Polskim Cmentarzu Wojennym w Bykowni. Według innego źródła był inżynierem leśnictwa, zob. Leśnicy, którzy ponieśli śmierć w latach wojny i prześladowań w okresie 1938-1949 na terenie Małopolski Wschodniej i powojennej Rzeszowszczyzny. krosno.lasy.gov.pl. s. 1. [dostęp 2016-12-18].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Księga 2015 ↓, s. 128.
- ↑ Otwarcie cmentarza w Bykowni - pamiętajmy o Ormianach Polskich, którzy tam spoczywają. fundacjaormianska.pl, 2012-09-21. [dostęp 2016-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-19)].
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1894. Lwów: 1894, s. 73, 74.
- ↑ Kazimierz Agopsowicz. nieobecni.com.pl. [dostęp 2016-12-18].
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 1043.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 404.
- ↑ Kazimierz Agopsowicz. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2016-12-18].
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 25.
- ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 1. [dostęp 2016-07-19].
Literatura
- Ludwik Grzebień, Beata Topij‑Stempińska: Konwikt szlachecki w Tarnopolu 1856-1886. Słownik wychowanków. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2016, s. 34. ISBN 978-83-277-1102-1.
- Paweł Libera, Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Noty biograficzne. W: Polski Cmentarz Wojenny Kijów-Bykownia. Księga cmentarna. T. I: A-B. Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2015, s. 117-323. ISBN 978-83-89474-32-2.