Kazimierz Maria Podoski

Kazimierz Maria Podoski
Kasimir Ritter Podoski von Junosza
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1895
Równe

Data i miejsce śmierci

1940
USRR, ZSRR

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

KRU Sanok

Stanowiska

komendant rejonu uzupełnień

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP)
Szkoła Powszechna w Ustrzykach Dolnych na Fundusz Obrony Narodowej (1939). Od lewej dyrektor szkoły Władysław Dziduszko i mjr Kazimierz Maria Podoski

Kazimierz Maria Podoski[a] herbu Junosza (ur. 14 lipca 1895 w Równem, zm. 1940 w ZSRR) – major piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się 14 lipca 1895 w Równem jako syn Augusta Podoskiego herbu Junosza (1861-1927) i Lucyny z domu Lenieckiej herbu Jelita (ur. 1868)[3][4][5]. Był bratem Adama (1891–1937), Władysława Tadeusza (1893–1940), kapitana administracji (piechoty) Wojska Polskiego, zamordowanego w Katyniu[6], Marii (1899–1966) i Leszka (1901–1975)[5].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. k. Obrony Krajowej. Na stopień chorążego rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 października 1916[7]. W 1918 jego oddziałem macierzystym był Pułk Strzelców Nr 36[8].

28 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego[9]. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 54 pułku piechoty[9][10]. Wyróżnił się 3 czerwca 1920 dowodząc 5 kompanią w walce o wieś Wierzchówka[9]. W czasie tej walki został ranny w nogę[9][10]. 7 maja 1921 dowódca 54 pp, podpułkownik Bolesław Fijałkowski przedstawił go do odznaczenia Orderem Virtuti Militari[9]. W tym czasie porucznik Podoski dowodził II batalionem 54 pp[9].

Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[11][12]. Na początku lat 20. jako oficer nadetatowy 54 pułku piechoty z Tarnopola służył w 12 Dywizji Piechoty w tym samym mieście jako II oficer sztabu[13]. W grudniu 1924 został przesunięty na stanowisko I oficera sztabu[14][15]. W 1928 był ponownie oficerem w służbie 54 pułku piechoty[16]. W marcu 1930 został przeniesiony z 54 pp do Korpusu Ochrony Pogranicza[17][18]. Pełnił służbę w Centralnej Szkole Podoficerów KOP w Osowcu[19]. 2 grudnia 1930 został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 i 32. lokatą w korpusie oficerów piechoty[20][21]. W czerwcu 1933 został przeniesiony z KOP do 71 pułku piechoty w Zambrowie na stanowisko dowódcy batalionu[22]. W marcu 1935 został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Radom celem odbycia praktyki poborowej[23]. Według stanu z marca 1939 pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Sanok na stanowisku komendanta rejonu uzupełnień[24].

Po wybuchu II wojny światowej, agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 i nastaniu okupacji sowieckiej został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD. W 1940 został zamordowany w ramach zbrodni katyńskiej. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 41/1-69 oznaczony numerem 2333)[25]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Był żonaty z Bronisławą z domu Jaremską (ur. 1910), z którą miał syna Bogusława (ur. 1935)[5].

Odznaczenia

16 listopada 1936 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[19].

Uwagi

  1. ↑ 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie imienia i daty urodzenia mjr. Kazimierza Podoskiego z „Kazimierz ur. 21 lipca 1895” na „Kazimierz Maria ur. 14 lipca 1895”[1][2].

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 27.
  2. 1 2 Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 22.
  3. ↑ Kazimierz Podoski. Stowarzyszenie Parafiada im. św. Józefa Kalasancjusza. [dostęp 2025-04-19].
  4. ↑ Kazimierz Podoski. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2019-03-20].
  5. 1 2 3 Kazimierz Podoski h. Junosza. sejm-wielki.pl. [dostęp 2019-03-20].
  6. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 494.
  7. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 160.
  8. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 363.
  9. 1 2 3 4 5 6 Podoski Kazimierz. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.95-9270 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2025-04-19].
  10. 1 2 Tuliński 2020 ↓, s. 904.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 415.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 359.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 100, 278.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 136 z 31 grudnia 1924, s. 765.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 70, 254.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 68, 192.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 117.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 38, 905.
  19. 1 2 Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2025-04-20].
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930, s. 329.
  21. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 22, w marcu 1939 zajmował 11. lokatę.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933, s. 144.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 marca 1935, s. 31.
  24. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 22, 857.
  25. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 74. [dostęp 2015-03-08].
  26. ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282
  27. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2025-04-20].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.