Klasztor sióstr dominikanek w Tarnobrzegu
Klasztor – widok od strony Wisły | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Klauzura |
nie |
| Typ zakonu |
żeński |
| Data budowy |
1861–1866 |
Położenie na mapie Tarnobrzega ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego ![]() | |
Klasztor sióstr dominikanek w Tarnobrzegu – Wielowsi – zabytkowy (A-532 z 22.04.1991)[1], XIX-wieczny kompleks budynków kościelno - klasztornych Zgromadzenia Sióstr św. Dominika znajdujący się na tarnobrzeskim osiedlu Wielowieś, w tamtejszej parafii św. Gertrudy i św. Michała Archanioła, wzniesiony w latach 1861–1866 według projektu Aleksandra Gebauera (1828–1888).
Zgromadzenie zostało założone przez Matkę Kolumbę Białecką w 1861 roku. Z tyłu kościoła znajduje się grób założycielki zakonu. Z wielowiejskim klasztorem związana była bł. Julia Rodzińska.
Podczas powodzi w 2010 r. Wielowieś została całkowicie zalana, również budynków klasztornych (kuchni, pralni, refektarza, kaplicy oraz pokoi sióstr wraz z wyposażeniem) nie udało się uratować przed zalaniem[2].
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpacke [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025.
- ↑ Poszkodowane siostry Dominikanki mogą starać się o pieniądze na zagospodarowanie. echodnia.eu, 2010-08-24. [dostęp 2017-11-24]. (pol.).



