Kościół Św. Trójcy w Różanie
 nr rej. 112Г000644 | |||||||||||
 | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Diecezja | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |||||||||||
Położenie na mapie Białorusi  | |||||||||||
 52°52′01,84″N 24°53′30,87″E/52,867178 24,891908 | |||||||||||
Kaplica Św. Trójcy w Różanie (biał. Касцёл Найсв. Тройцы) – rzymskokatolicka świątynia wzniesiona w Różanie w I połowie XVII wieku z fundacji Lwa Sapiehy.
Historia
W 1595 wybudowano w Różanie drewnianą świątynię pod wezwaniem Św. Trójcy fundacji Aleksandra Tyszkiewicza. Obecny murowany kościół powstał w 1617 z inicjatywy właściciela dóbr różańskich kanclerza Wielkiego Księstwa Litewskiego Lwa Sapiehy. W latach 1768 i 1787 dobudowano do niego dwie kaplice: św. Krzyża i św. Barbary. W 1779 świątynia została przebudowana w stylu klasycyzmu przez sprowadzonego z Saksonii architekta Jana Samuela Beckera. W 1850 i 1891 poddana remontowi. W czasach sowieckich w kościele nieprzerwanie odbywały się msze św. i nabożeństwa. W 1960 do kościoła w Różanie przeniesiono większość wyposażenia z zamykanego z polecenia władz kościoła pomisjonarskiego w Łyskowie[1].
Jest świątynią jednonawową z charakterystyczną czterokondygnacyjną i ośmioboczną wieżą. Ściany zdobione są skarpami.
Przypisy
Bibliografia
- Zbigniew Hauser, Nowy ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Warszawa: Wydawnictwo „Burchard Edition”, 2005, ISBN 83-87654-25-6, OCLC 63010349.
- Michał Marczak, Przewodnik po Polesiu, Brześć nad Bugiem 1935 [reprint: Fundacja Pomocy Szkołom Polskim na Wschodzie im. Tadeusza Goniewicza, Lublin 2008]
- "Архітэктура Беларусі. Энцыклапедычны даведнік", Мінск 1993