Kościół św. Andrzeja w Kościelcu
 nr rej. 268 z dnia 17.01.1953[1] | |||||||||
| kościół parafialny | |||||||||
 | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy Kościelec _location_map.png) | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu kolskiego  | |||||||||
 52°10′25″N 18°34′26″E/52,173611 18,573889 | |||||||||
Kościół Świętego Andrzeja Apostoła w Kościelcu – romańska świątynia rzymskokatolicka w Kościelcu, wybudowana w połowie XII wieku z dobudowaną w XXI wieku murowaną nawą główną.
Na przestrzeni wieków świątynia przechodziła kolejne gtuntowne przebudowy w roku 1600 i 1760. Obiekt położony jest na Szlaku Romańskim.
Historia
Romański kościół pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła wzniesiony został prawdopodobnie w połowie XII wieku. Rozbudowywany był później w roku 1600, kiedy dodano do niego zakrystię – od strony północnej. W 1760 roku starosta kolski Rafał Gurowski dokonał przebudowy nawy ku zachodowi. Powstał wówczas orientowany kościół połączony z romańskim prezbiterium. Dobudowana nawa była konstrukcji zrębowej, oszalowana. Przy niej znajdowały się kruchty: od południa i obszerna od zachodu.
W 2001 roku drewniana nawa została rozebrana i w jej miejscu pobudowano współczesną murowaną nawę, która nie reprezentuje żadnego stylu architektonicznego. 25 września 2011 roku biskup włocławski Wiesław Mering dokonał konsekracji kościoła.
Architektura
Część romańska (obecne prezbiterium) została wymurowana z kostki granitowej. Jest to pomieszczenie salowe, zamknięte niższą i nieco węższą apsydą. Od północy przylega do niej zakrystia i skarbczyk, które murowano z cegły w układzie polskim. Nad apsydą znajduje się sklepienie hemisferyczne, w zakrystii i skarbczyku – kolebkowe. W prezbiterium umieszczono dwa okienka romańskie, a w dawnej nawie ślady romańskich otworów okiennych i duże okno gotyckie – ostrołukowe. Zakrystia oszkarpowana, na cegłach odnaleźć można m.in. datę budowy (1601).
Ołtarz główny reprezentuje styl rokokowy. W jego centrum umieszczono obraz Matki Bożej Częstochowskiej pochodzący prawdopodobnie z XVIII wieku. Dwa ołtarze boczne posiadają charakter barokowy, w jednym z nich ustawiono obraz św. Rocha z XVIII wieku. Ponadto w świątyni znajduje się kropielnica z 1771 roku.
Na północ od kościoła, w niewielkim parku, położona jest figura św. Jana Nepomucena z drugiej połowy XVIII wieku, wykonana z piaskowca. Ustawiona na bogato profilowanym słupie, ozdobionym czterema inskrypcyjnymi kartuszami.
Parafia
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2010-05-07].