Kościół św. Bonifacego w Wiesbaden

Kościół św. Bonifacego

Kirche St. Bonifatius

Fasada
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Hesja
Miejscowość	Wiesbaden
Adres	Luisenstraße 33, 65185 Wiesbaden
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki (łaciński)
Diecezja	Limburga
Wezwanie	św. Bonifacego
Wspomnienie liturgiczne	5 czerwca
Historia Data rozpoczęcia budowy 1844 Data poświęcenia 19 czerwca 1949 Ważniejsze przebudowy 1866
Dane świątyni Styl neoromanizm, neogotyk Architekt Philipp Hoffmann Świątynia • długość • szerokość 62 m 30 m Wieża kościelna • liczba wież • wysokość wież 2 65 m Liczba naw 3
Położenie na mapie Hesji Kościół św. Bonifacego
Położenie na mapie Niemiec Kościół św. Bonifacego
50°04′46″N 8°14′23″E/50,079444 8,239722
Strona internetowa

Kościół św. Bonifacego (niem. Kirche St. Bonifatius) – neoromańsko-neogotycka świątynia rzymskokatolicka znajdująca się w niemieckim mieście Wiesbaden.

Pierwszy kościół w mieście pod wezwaniem św. Bonifacego wzniesiono w 1828 roku, lecz budynek zawalił się po trzech latach od powstania. Budowę istniejącego do dziś kościoła rozpoczęto w 1844 roku wg projektu Philippa Hoffmanna^[1][2], 19 czerwca 1849 roku wciąż nieukończona świątynia została konsekrowana przez bpa Petera Josefa Bluma^[3]. W 1866 roku wzniesiono dwie wieże przy fasadzie. W 2019 roku wymieniono oświetlenie, a w marcu 2022 rozpoczęto generalny remont budynku, rozplanowany na następne 5 lat^[1][2].

Świątynia łączy cechy neoromanizmu i neogotyku. Jest trójnawową halą z trójnawowym transeptem. Długość świątyni wynosi 62 m, szerokość w transepcie – 30 m, a sklepienia znajdują się na wysokości 18 m. Dwie wieże są wysokie na 65 m. W obejściu zaaranżowano zakrystię i dwie kaplice: chrzcielną i sakramentalną. Osiem kapiteli kolumn wyrzeźbionych w latach 1981–1990 roku przez Waltera Hutza. Ołtarz główny został wykonany z paneli brązowych autorstwa Elmara Hillebranda przedstawiających Ukrzyżowanie i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Ołtarz boczny św. Bonifacego wykonał Alfred Rethel, a ołtarz Matki Bożej – Edward von Steinle. Hillebrand w 1985 roku wykonał dla kościoła obrazy wzorowane na sztuce średniowiecznej. Na lewo od wejścia głównego znajduje się pietà nieznanego autorstwa. Piętnaście stacji drogi krzyżowej wykonała w 1991 roku rzeźbiarka Lore Friedrich-Gronau. Organy wyprodukowało w 1985 roku przedsiębiorstwo Hugo Mayer Orgelbau z wykorzystaniem elementów starszego instrumentu z 1954 roku, w 1995 rozbudowano je o kolejne trzy głosy. Na wieżach kościoła zawieszono łącznie 6 brązowych dzwonów, trzy najstarsze z nich przewieszono w XIX wieku z kościoła w Bornhofen. Dane instrumentów^[2]:

• 
  Poprzedni kościół (istniejący w latach 1828–1831)
• 
  Widok przed budową wież
• 
  Fasada w 1896
• 
  Widok z zachodu
• 
  Widok z północy
• 
  Wnętrze
• 
  Pietà
• 
  Organy