Kościół św. Mikołaja we Flensburgu

Kościół św. Mikołaja
Nikolaikirche
	; Widok z południowego wschodu
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Szlezwik-Holsztyn
Miejscowość	Flensburg
Adres	Nikolaikirchhof 8, 24937 Flensburg
Wyznanie	protestanckie
Kościół	Ewangelicko-Luterański Północnych Niemiec
Imię	św. Mikołaja
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1390
Data zakończenia budowy	1480
Dane świątyni
Styl	gotycki
Wieża kościelna; • liczba wież; • wysokość wież	; 1; 90 m
Liczba naw	3
Organy; • liczba głosów; • liczba manuałów	; 62; 4
	Położenie na mapie Szlezwika-Holsztynu Kościół św. Mikołaja
	Położenie na mapie Niemiec Kościół św. Mikołaja
	54°46′59″N 9°26′08″E/54,783056 9,435556
	Strona internetowa

Kościół św. Mikołaja (niem. Nikolaikirche) – gotycka świątynia luterańska znajdująca się w niemieckim mieście Flensburg.

Historia

Pierwsza wzmianka o kościele pod wezwaniem św. Mikołaja we Flensburgu pochodzi z 1332 roku. Budowę obecnej świątyni rozpoczęto w 1390 roku, a prace budowlane ukończono w 1480 roku^[1]. W 1485 gmach został zniszczony podczas pożaru miasta, w 1490 zakończono odbudowę^[2]. W 1580 roku pastor Sebastian Schröder założył bibliotekę parafialną^[3]. W 1582 roku dobudowano wieżę. Wieża została zniszczona wskutek pożaru w 1877 roku^[1], odbudowano ją w stylu neogotyckim według projektu Johannesa Otzena^[4], a w 1909 zawieszono na niej 17-dzwonowy kurant^[1].

Architektura i wyposażenie

Świątynia gotycka, trójnawowa, o układzie halowym^[1]. Neogotycka wieża ma wysokość 90 metrów. Późnobarokowo-rokokowy ołtarz główny został ufundowany w 1749 roku przez Cäcilie Valentiner, zdobią go obrazy zmartwychwstania Jezusa Chrystusa i ostatniej wieczerzy oraz figury będące uosobieniem wiary i nadziei^[5]. Wnętrze zdobi brązowa chrzcielnica z końca XV wieku oraz barokowy prospekt organowy, wykonany przez Nicolausa Maassa w latach 1604–1609. Pierwotny instrument składał się z trzech manuałów, pedału i 38 głosów i był wówczas jednym z największych na świecie. Przebudowy organów miały miejsce w latach 1704–1709, 1878 i w 1922. W latach 1958–1963 miała miejsce ich restauracja, a w latach 1997–2009 instrument gruntownie przebudował organmistrz Gerald Woehl^[2], składają się odtąd z czterech manuałów, pedału i 62 głosów^[6]. Witraże powstały w latach 1893–1894^[5].