Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej w RP
| Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||||
| Chrześcijaństwo └ Protestantyzm └ Pentekostalizm | |||||||||||
| Ustrój kościelny | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Prądy teologiczne |
Klasyczny pentekostalizm, Ruch wiary | ||||||||||
| Nurty pobożnościowe | |||||||||||
| Siedziba |
Kielce, | ||||||||||
| Zwierzchnik • tytuł zwierzchnika |
pastor Andrzej Jeziernicki | ||||||||||
| Zasięg geograficzny | |||||||||||
| Członkostwo | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||
Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej w Rzeczypospolitej Polskiej – chrześcijański wolny kościół protestancki o charakterze ewangelikalnym nurtu zielonoświątkowego, zorganizowany jako federacja niezależnych od siebie zborów o ustroju kongregacjonalnym. W jego łonie znajdują się zarówno klasyczne zbory zielonoświątkowe, jak również wspólnoty neocharyzmatyczne (np. Kościół „Spichlerz”). Kościół jest członkiem Aliansu Ewangelicznego w RP. Wpisany jest do rejestru Kościołów i związków wyznaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w dziale A, pod nr 25[2]. Siedziba władz Kościoła znajduje się w Kielcach. Prezbiterem Naczelnym jest pastor Andrzej Jeziernicki. W 2023 roku Kościół zrzeszał 1646 wiernych (w tym 71 duchownych) w 59 zborach[1].
Charakterystyka
Jest jednym z czterech wyznań powstałych po rozpadzie ZKE w 1988 roku. Jest wyznaniem chrześcijańskim o charakterze zielonoświątkowym funkcjonującym jako wspólnota autonomicznych zborów. Jako Kościół o charakterze ewangelicznym podkreśla znaczenie Pisma Świętego (Starego i Nowego Testamentu) jako najważniejszego autorytetu w kwestii wiary i życia. Członkami wspólnot stają się chrześcijanie, którzy świadomie przyjęli Jezusa jako swojego Pana i Zbawiciela, czyli przeżyli nawrócenie oraz przyjęli chrzest wiary. Jako Kościół o charakterze zielonoświątkowym KChWE wierzy i praktykuje ponadnaturalne działanie Ducha Świętego jak mówienie innymi językami, uzdrawianie chorych, wypędzanie złych duchów, cuda i proroctwa itd. Kościół poprzez należące do niego wspólnoty uczestniczy w wypełnianiu wielkiego nakazu misyjnego przekazanego przez Jezusa swoim naśladowcom.
Historia
Początki kościoła sięgają okresu międzywojennego. W 1929 roku utworzono Związek Zborów Chrześcijan Wiary Ewangelicznej[3]. W 1937 roku kościół liczył 21 501 członków[4].
W czasach PRL-u kościół należał do ZKE. Po rozpadzie ZKE 86 zborów weszło w struktury Kościoła Zielonoświątkowego, jednak 18 zborów głównie z województwa lubelskiego, odmówiło wejścia w struktury KZ. W 1994 roku KChWE liczył 1750 wiernych, 28 duchownych, 5 domów modlitwy i 18 zborów. W 1999 liczył około 2000 wiernych skupionych w 25 zborach[5].
Zasady wiary
Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej wierzy w:
- Nieomylność całego Pisma Świętego, jako Słowa Bożego natchnionego przez Ducha Świętego; Trójjedynego Boga – jako Ojca, Syna – Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego;
- Synostwo Boże Jezusa Chrystusa, poczętego z Ducha Świętego, narodzonego z Marii Panny;
- Jego śmierć na krzyżu za grzechy świata i Jego zmartwychwstanie w ciele;
- Jego wniebowstąpienie i powtórne przyjście;
- Życie wieczne i wieczne potępienie;
- Możliwość pojednania się z Bogiem przez wyznanie grzechów i przyjęcie uwolnienia z win przez krew Jezusa Chrystusa;
- Przeżycie chrztu w Duchu Świętym i doświadczenie pełni Ducha i charyzmatów Ducha Świętego;
- Uzdrowienie chorych przez wiarę w zbawcze dzieło Pana Jezusa.
Zbory Kościoła Chrześcijan Wiary Ewangelicznej
- Bytom – zbór w Bytomiu[6]
- Cieszyn – zbór „Dom na Skale”[6]
- Dąbrowa Górnicza – zbór w Dąbrowie Górniczej[6]
- Elbląg – zbór w Elblągu[7]
- Gdynia – zbór w Gdyni”[8]
- Gdańsk – zbór „Betezda”[8]
- Gniezno – zbór „Przebudzenie”[9]
- Hrubieszów – zbór w Hrubieszowie[10]
- Janów Lubelski – Wspólnota „Eklezja”[10]
- Jawor – zbór „Siloah”[11]
- Kartuzy – zbór w Kartuzach[8]
- Kielce – zbór w Kielcach[12]
- Konin – zbór „Betel”[9]
- Kozienice – zbór w Kozienicach[13]
- Kraków – zbór „Nowe Przymierze”[14]
- Lublin – zbór „Brama Nadziei”
- Łęczna – zbór w Łęcznej[10]
- Łódź – zbór w Łodzi[15]
- Miasteczko Śląskie – Centrum Chrześcijańskie „Słowo Życia”[6]
- Pińczów – zbór w Pińczowie[12]
- Puławy – zbór w Puławach[10]
- Radom – zbór w Radomiu[13]
- Radzyń Podlaski – zbór „Nowe Jeruzalem”[10]
- Rokitno Szlacheckie – zbór w Rokitnie Szlacheckim[6]
- Stalowa Wola – zbór „Dom Modlitwy”[16]
- Starachowice – zbór w Starachowicach[12]
- Szydłowiec – Gospel Forum[13]
- Szczecin – Centrum Chrześcijańskie „Tchnienie Życia”[17]
- Szczecin – zbór „Immanuel”[17]
- Świdnik – zbór „Koinonia”[10]
- Tarnów – zbór „Źródło”[14]
- Wałbrzych – zbór „Spichlerz”[11]
- Warszawa – Kościół Ewangeliczny Zgromadzenia Bożego[13]
- Warszawa – zbór „Spichlerz”[13]
- Warszawa – zbór w Warszawie[13]
- Warszawa – Żydowska Mesjańska Wspólnota – Shalom[13]
- Włoszczowa – zbór „Wspólnota Ewangeliczna”[12]
- Wólka Tanewska – zbór w Wólce Tanewskiej[16]
- Zamość – Kościół Ewangeliczny Zgromadzenia Bożego[10]
- Zielona Góra – zbór w Zielonej Górze[18]
Statystyki
Dane według statystycznych ankiet wyznaniowych
| Rok | Liczba wiernych | Liczba zborów | Liczba kościołów/kaplic | Liczba duchownych |
|---|---|---|---|---|
| 1988[19] | 4064 | 13 | 2 | 45 |
| 1990[20] | 1460 | 19 | 5 | 32 |
| 1992[21] | 1750 | 18 | 5 | 28 |
| 2001[22] | 670 | 26 | 4 | 44 |
| 2002[23] | 860 | 25 | 3 | 34 |
| 2003[23] | 813 | 30 | 4 | 35 |
| 2009[24] | 1013 | 40 | 33 | 39 |
| 2010[24] | 1029 | 41 | 35 | 40 |
| 2011[24] | 1040 | 39 | 34 | 40 |
| 2012[25] | 1054 | 42 | 40 | |
| 2013[25] | 1184 | 46 | 35 | 38 |
| 2014[25] | 1200 | 36 | 35 | 40 |
| 2015[22] | 1250 | 48 | 35 | 44 |
| 2016[26] | 1310 | 50 | 37 | 47 |
| 2017[26] | 1500 | 52 | 39 | 66 |
| 2018[26] | 1520 | 53 | 39 | 66 |
| 2019[22] | 1511 | 53 | 39 | 65 |
| 2020[22] | 1511 | 53 | 39 | 63 |
| 2021[22] | 1570 | 55 | 41 | 65 |
| 2022[27] | 1595 | 56 | 66 | |
| 2023[1] | 1646 | 59 | 71 |
Dane według wyników spisów powszechnych
| Spis powszechny | Liczba deklaracji |
|---|---|
| Narodowy Spis Powszechny 2011[28] | 540 |
| Narodowy Spis Powszechny 2021[29] | 688 |
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Dominik Rozkrut, Mały Rocznik Statystyczny Polski 2024, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2024, s. 109, ISSN 1640-3630.
- ↑ Kościoły i związki wyznaniowe wpisane do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych. mswia.gov.pl. [dostęp 2015-09-04].
- ↑ Tomaszewski 2006 ↓, s. 142.
- ↑ Tomaszewski 2006 ↓, s. 144.
- ↑ Michał Tymiński: Kościół Zielonoświątkowy w Polsce. Wrocław: Misja „Życie”, 1999, s. 37. ISBN 83-911305-4-1.
- 1 2 3 4 5 Woj. śląskie. kchwe.pl. [dostęp 2024-10-31].
- ↑ Woj. warmińsko-mazurskie. kchwe.pl. [dostęp 2022-07-23].
- 1 2 3 Woj. pomorskie. kchwe.pl. [dostęp 2022-07-23].
- 1 2 Woj. wielkopolskie. kchwe.pl. [dostęp 2022-07-23].
- 1 2 3 4 5 6 7 Woj. lubeskie. kchwe.pl. [dostęp 2022-07-23].
- 1 2 Woj. dolnośląskie. kchwe.pl. [dostęp 2022-07-23].
- 1 2 3 4 Woj. świętokrzyskie. kchwe.pl. [dostęp 2022-07-23].
- 1 2 3 4 5 6 7 Woj. mazowieckie. kchwe.pl. [dostęp 2022-07-23].
- 1 2 Woj. małopolskie. kchwe.pl. [dostęp 2022-07-23].
- ↑ Woj. łódzkie. kchwe.pl. [dostęp 2022-07-23].
- 1 2 Woj. podkarpackie. kchwe.pl. [dostęp 2022-07-23].
- 1 2 Woj. zachodniopomorskie. kchwe.pl. [dostęp 2022-07-23].
- ↑ Woj. lubuskie. kchwe.pl. [dostęp 2022-07-23].
- ↑ Franciszek Kubiczek, Krzysztof Lutostański, Mały rocznik statystyczny 1990, Warszawa 1990, s. 47.
- ↑ Bohdan Wyżniakiewicz, Krzysztof Lutostański, Mały rocznik statystyczny 1991, Warszawa 1991, s. 49.
- ↑ Józef Oleński, Roman Sawiński, Mały rocznik statystyczny 1993, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1993, s. 60.
- 1 2 3 4 5 Paweł Ciecieląg, Wyznania religijne w Polsce w latach 2019–2021, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2022, s. 134, ISBN 978-83-67087-17-9 [dostęp 2025-02-06].
- 1 2 Grzegorz Gudaszewski, Mariusz Chmielewski, Wyznania Religijne - Stowarzyszenia Narodowościowe i Etniczne w Polsce 2006-2008, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2010, s. 158, ISBN 978-83-7027-456-6 [dostęp 2025-02-08].
- 1 2 3 Paweł Ciecieląg, Mikołaj Haponiuk, Wyznania religijne i stowarzyszenia narodowościowe i etniczne w Polsce 2009-2011, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2013, s. 71, ISBN 978-83-7027-519-8 [dostęp 2025-02-08].
- 1 2 3 Paweł Ciecieląg, Wyznania religijne w Polsce 2012-2014, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2016, s. 80, ISBN 978-83-7027-612-6 [dostęp 2025-02-06].
- 1 2 3 Paweł Ciecieląg, Wyznania religijne w Polsce w latach 2015–2018, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2019, s. 163, ISBN 978-83-66466-00-5 [dostęp 2025-02-06].
- ↑ Dominik Rozkrut, Mały Rocznik Statystyczny Polski 2023, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2023, s. 118, ISSN 1640-3630.
- ↑ Grzegorz Gudaszewski, Struktura narodowo-etniczna, językowa i wyznaniowa ludności Polski - Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań 2011, Waszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2015, s. 229, ISBN 978-83-7027-597-6.
- ↑ Przynależność wyznaniowa - dane NSP 2021 dla kraju i jednostek podziału terytorialnego [online], stat.gov.pl.
Bibliografia
- A. Jeziernicki: Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej w Polsce. Studium teologicznoekumeniczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 2021. ISBN 978-83-7507-308-9.
- H.R. Tomaszewski: Wspólnoty chrześcijańskie typu ewangeliczno-baptystycznego na terenie Polski w latach 1858–1939. Warszawa: WBST, 2006. ISBN 83-88497-11-1.
Linki zewnętrzne
- Zasady Wiary Kościoła Chrześcijan Wiary Ewangelicznej
- Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej – historia, struktura, finansowanie. protestanci.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-23)].
- Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej w Aliansie Ewangelicznym. aliansewangeliczny.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-04-22)].
- Lista zborów KChWE