Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Łaziskach

Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
Zabytek: nr rej. A/1564 z dnia 24.03.1989
kościół parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łaziska

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół katolicki

Diecezja

Diecezja zamojsko-lubaczowska

Wezwanie

Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny

Położenie na mapie gminy Skierbieszów
Mapa konturowa gminy Skierbieszów, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny”
Ziemia50°48′40,0″N 23°22′53,5″E/50,811111 23,381528

Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Łaziskach – kościół katolicki w Łaziskach, wzniesiony jako cerkiew prawosławna.

Historia

Okres prawosławny

Cerkiew w Łaziskach została wzniesiona w 1910 z funduszu wydzielonego przez władze Imperium Rosyjskiego na budowę nowych świątyń prawosławnych w eparchii chełmsko-warszawskiej, a następnie w eparchiach chełmskiej oraz warszawskiej i nadwiślańskiej, na które została rozdzielona[1]. Została zbudowana jako nowa świątynia na potrzeby erygowanej w 1875 (w miejsce parafii unickiej w ramach likwidacji unickiej diecezji chełmskiej) parafii prawosławnej, zastępując starszą drewnianą cerkiew. W okresie międzywojennym w dalszym ciągu pełniła funkcję parafialnej świątyni prawosławnej.

Okres katolicki

Kościół katolicki przejął ją w 1946[2], po wysiedleniu ludności ukraińskiej wyznania prawosławnego. W 1947 ks. Kazimierz Kustroń dokonał ponownego poświęcenia obiektu i przeszedł on adaptację niezbędną dla sprawowania liturgii katolickiej[2]. W 1952 do świątyni wstawiono ołtarz główny autorstwa Stanisława Dudka, z obrazami Matki Boskiej Częstochowskiej, Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny i Jezusa Ukrzyżowanego[2]. Rok później przejęcie świątyni przez katolików zostało usankcjonowane zgodą zwierzchnika Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego[3].

Ok. 1955 powstała drewniana chrzcielnica. Inne utensylia liturgiczne przeniesiono z kościoła św. Teresy wybudowanego w Łaziskach przed II wojną światową. W 1957, wskutek burzy, zniszczeniu uległ dach kościoła oraz jego wieża. Remont i odbudowa zniszczonych komponentów budowli miały miejsce jeszcze w tym samym roku, sześć lat później pomalowano wnętrze[2].

Dawna cerkiew w Łaziskach jest trójdzielna, z kwadratową nawą i prosto zamkniętym prezbiterium oraz odrębnym dachem nad każdą częścią świątyni[1].

Przypisy

  1. 1 2 Paulina Cynalewska-Kuczma, Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 142, ISBN 83-232-1463-8, OCLC 69452580.
  2. 1 2 3 4 Łaziska
  3. ↑ Wysocki J.: Ukraińcy na Lubelszczyźnie w latach 1944-1956. Lublin: Instytut Pamięci Narodowej, 2011, s. 132. ISBN 978-83-7629-260-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.