Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Domaradzu
| kościół filialny | |||||||||||||
![]() | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Domaradz ![]() | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego ![]() | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu brzozowskiego ![]() | |||||||||||||
Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Domaradzu – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii św. Mikołaja w Domaradzu. Znajduje się w domaradzkim przysiółku Zatyle.
Jest to świątynia wzniesiona w latach 1946–1950. Została zbudowana pod kierunkiem Józefa Brysia i Piotra Janowskiego. Kościół został wyremontowany w latach 80. XX wieku i 2008–2009.
Budowla jest drewniana i posiada konstrukcję zrębową. Kościół jest nieorientowany, do jego budowy użyto drewna modrzewiowego. Posiada prezbiterium mniejsze w stosunku do nawy, zamknięte trójbocznie, z boku znajduje się zakrystia. Z przodu nawy jest umieszczona kruchta. Świątynia nakryta jest dachem dwukalenicowym, pokrytym blachą, na dachu znajduje się sześciokątna wieżyczka na sygnaturkę. Jest ona zwieńczona blaszanym kulisto–stożkowym dachem hełmowym ozdobionym chorągiewką z datą „1950”. Wnętrze nakryte jest stropami płaskimi podpartymi filarami. Wyposażenie kościoła jest współczesne, należą do niego: ołtarz główny, dwa ołtarze boczne i stacje Drogi Krzyżowej[1].
Widok ogólny
Widok od strony prezbiterium
Elewacja frontowa
Przypisy
- ↑ Domaradz-Zatyle. Kościoły drewniane w Polsce. [dostęp 2017-11-29]. (pol.).
.jpg)
_location_map.png)


