Kornél Ábrányi
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 października 1822 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Kornél Ábrányi (ur. 15 października 1822 w Szentgyörgyábrány, zm. 20 grudnia 1903 w Budapeszcie[1][2]) – węgierski pianista, kompozytor i pisarz muzyczny.
Życiorys
Pochodził z zamożnej rodziny Eördögh, która później zmieniła nazwisko na Ábrányi[2]. Przypuszczalnie kształcił się w Paryżu u Fryderyka Chopina i Friedricha Kalkbrennera[1], następnie był uczniem Josepha Fischhofa w Wiedniu[1][2]. W 1860 roku założył pierwsze węgierskie czasopismo muzyczne, „Zenészeti Lapok”, które redagował do 1876 roku[1][2]. Od 1882 roku wydawał czasopismo „Zenészeti Közlöny”[1]. W latach 1875–1888 był wykładowcą Akademii Muzycznej w Budapeszcie[1][2].
Komponował utwory fortepianowe i chóralne oraz pieśni[1][2]. Jego bogata spuścizna piśmiennicza obejmuje biografie Mihálya Mosonyiego (1872) i Ferenca Erkela (1876), podręczniki z zakresu harmonii, estetyki i historii muzyki, prace na temat muzyki węgierskiej oraz autobiografię Életembl és emlékeimbl[1][2]. Przetłumaczył także na język węgierski Kunst und Revolution Richarda Wagnera (Peszt 1866)[1].
Jego wnukiem był kompozytor Emil Ábrányi[2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Kornél Ábrányi – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project