Korytno
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
400 |
| Strefa numeracyjna |
44 |
| Kod pocztowy |
97-515[1] |
| Tablice rejestracyjne |
ERA |
| SIMC |
0545716 |
Położenie na mapie gminy Masłowice _location_map.png) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu radomszczańskiego  | |
 51°06′35″N 19°50′40″E/51,109722 19,844444[2] | |
Korytno – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Masłowice.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1040697 | Barak | część wsi |
| 1040846 | Niwa Korycińska | część wsi |
| 1040898 | Rejtan Drugi | część wsi |
| 1040906 | Rejtan Pierwszy | część wsi |
| 1040929 | Sowiniec | część wsi |
| 1040958 | Tarki | część wsi |
| 1040970 | Wola Korycińska | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego. W Korytnie znajduje się ponad 90-letni budynek OSP oraz dworek, który w okresie międzywojennym został przekształcony na szkołę. Szkoła funkcjonowała do lat 90., kiedy to z powodu niżu demograficznego została zlikwidowana (obecnie budynek stoi pusty). Przed wojną na terenie wsi istniała również gorzelnia, obecnie jej budynek jest zaadaptowany na mieszkalny.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należy do parafii Bąkowa Góra. W 1984 roku wybudowano kaplicę.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 508 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 58633
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
Linki zewnętrzne
- Korytno, wś i folw., z młynem we wsi Wierzbowiec, pow. noworadomski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 431.