Kotłowo (Litwa)

Kotłowo
Katiliai
Ilustracja
Państwo

 Litwa

Okręg

 wileński

Rejon

wileński

Gmina

Niemież

Populacja
 liczba ludności


42
(2011)

Położenie na mapie rejonu wileńskiego
Mapa konturowa rejonu wileńskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kotłowo”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kotłowo”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kotłowo”
Ziemia54°37′48″N 25°25′30″E/54,630000 25,425000

Kotłowo[1] (lit. Katiliai; pol. hist. Kotłówka[2]) – wieś na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie wileńskim, w gminie Niemież.

Historia

Pod zaborami zaścianek; w II Rzeczypospolitej folwark. W XIX i w początkach XX w. położone było w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie wileńskim. Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920–1922 w składzie Litwy Środkowej.

Od 11 kwietnia 1922[3] leżało w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie wileńsko-trockim[a], w gminie Rudomino[2]. W 1931 miejscowość liczyła 76 mieszkańców, zamieszkałych w 13 budynkach[2].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 na niepodległej Litwie.

Uwagi

  1. Przynależność wojewódzka i powiatowa zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce w Ziemi Wileńskiej (1922 - 1926), następnie w województwie wileńskim (1926 - 1945). W ZCZW, na Litwie Środkowej i w początkach przynależności do Polski miejscowość należała do powiatu wileńskiego, następnie do powiatu wileńsko-trockiego.

Przypisy

  1. Antanas Salys: Raštai, II tomas: tikriniai vardai. Rzym: Lietuvių katalikų mokslo akademija, 1983.
  2. 1 2 3 Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.
  3. Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213

Bibliografia