Królestwo Etrurii

Królestwo Etrurii
Regno di Etruria
	1801–1807
Herb	Flaga
Stolica	Florencja
Data powstania	21 marca 1801
Data likwidacji	10 grudnia 1807
Władca	Karol II
Powierzchnia	22 550 km²
Populacja (1801); • liczba ludności	; 1 096 641
• gęstość	48,6 os./km²
Waluta	Funt Toskański
Język urzędowy	włoski
	Położenie na mapie świata Królestwo Etrurii
	42,227871°N 11,838912°E/42,227871 11,838912

Królestwo Etrurii (wł. Regno di Etruria) – historyczne państwo we Włoszech, utworzone w 1801 przez Napoleona Bonapartego (I konsula Francji) w miejsce Wielkiego Księstwa Toskanii oraz Księstwa Parmy, przy znacznym okrojeniu tego ostatniego. Spośród innych państw satelickich Francji tego okresu, wyróżniał je ustrój - po fazie tworzenia "siostrzanych republik", np. Helweckiej, Liguryjskiej czy Rzymskiej, Królestwo Etrurii było pierwszym państwem o ustroju monarchicznym i znakiem rosnących monarchistycznych tendencji Napoleona.

Państwo oddano we władanie dynastii Burbonów parmeńskich, Królem Etrurii został Ludwik Burbon, syn wcześniejszego Wielkiego Księcia Parmy, a po jego rychłej śmierci w 1803 r. - jego czteroletni podówczas syn, Karol Ludwik, w którego imieniu, jako regentka, rządziła matka, Maria Ludwika.

W 1807 zostało włączone do Cesarstwa decyzją Napoleona Bonapartego. Pozorną przyczyną aneksji miało być nieprzestrzeganie zasad blokady kontynentalnej.

Królowie Etrurii

Ludwik I Burbon 1801-1803
Karol Ludwik Burbon 1803-1807

Zobacz też

Etruria